AKP Ezdi Geçti...
     AKP Açık Ara Birinci...
     Üçüncü Halk İhtilali...
     E-Muhtıranın İflası...
     CHP İkinci Parti Olabildi...
     CHP Oylarını Ancak 700 Bin Artırabildi...

      "Ve 22 Temmuz akşamı tüm propagandistler, televizyonların karşısına geçerek, "sol partilerin toplam oyu"na pür dikkat kesilerek seçim sonuçlarını izlemeye koyulacaklardır. CHP-DSP ittifakı oluştuğu için de, toplamada fazlaca zorlanmayacakları da kesindir.
      Eğer AKP oyları düşer, MHP 'beklenilen' oy oranına erişemez, 'medya' destekli Ağar-Mumcu ikilisinin oyları %15'de kalır, DTP 35-40 'bağımsız aday'ını meclise sokar ve nihayetinde 'sol oylar', yani CHP'nin oyları yükselmiş olursa, pazartesi günü büyük bir moralle sokağa çıkılacaktır. Böylece şeriatçılık ve faşist tırmanış tehlikesi önlenmiş, 'sanal muhtıranın' maddi-somut askeri darbeye dönüşme olasılığının sona ermiş olmasının huzur ve rahatlığı egemen olacaktır.
      Yok eğer seçim sonuçları ters yönde olursa, 'sol oylar' beklenen artışı göstermez, MHP'nin oyları artar, AKP %30'lar düzeyinde oy alırsa, teselli DTP'nin 35-40 'bağımsız aday'ının meclise girmesinde aranacaktır."
      (Kurtuluş Cephesi, "Seçimler ve Devrimciler", Sayı: 97.)

	1983	1987	1991	1994 (Yerel Seçim)	1995	1999	1999 (Yerel Seçim)	2002	2004 (Yerel Seçim)	2007
ANAP	45,1	36,3	24,0	21,8	19,7	13,2	15,0	5,1	2,5	-
DYP	-	19,2	27,0	15,9	19,2	12,0	13,2	9,5	9,9	5,4
RP (FP-SP)	-	7,2	17,0	22,4	21,4	15,4	16,5	2,5	4,0	2,3
AKP	-	-	-	-	-	-	-	34,3	41,7	46,5
MHP	-	2,9	-*	4,5	8,2	18,0	17,2	8,4	10,5	14,3
MDP	23,3	-	-	-	-	-	-	-	-	-
GP	-	-	-	-	-	-	-	7,3	2,6	3,0
"Sağ" Partiler	68,4	65,6	68,0	64,6	68,5	58,6	61,9	67,1	68,6	71,5
SHP	30,6	24,7	20,8	19,7	-	-	-	-	-	-
CHP	-	-	-	2,9	10,7	8,7	11,0	19,5	18,2	20,9
DSP	-	8,5	10,8	11,2	14,6	22,2	18,7	1,2	2.1	-
DEP (HADEP)	-	-	-*	-	4,2	4,8	3,5	6,2	5,2	3,8
"Sol" Partiler	30,6	33,2	31,6	33,8	29,5	35,7	33,2	26,9	25,8	24,7
Toplam	100	98,8	99,6	98,4	98	94,3	95,1	94,0	94,4	96,2
* MHP (MÇP) RP listelerinden, DEP SHP listelerinden seçime girmiştir.

       
      Yine son yirmi beş yılın seçim sonuçlarının "sol" açısından gösterdiği diğer bir olgu, "globalizm" ve "AB yandaşlığı"yla solda ortaya çıkan "neo-liberalizm" rüzgarının bir bölüm "sol seçmen"i AKP saflarına yönelttiğidir. "Cumhuriyet mitingleri" "sol seçmen"i CHP'de, dolayısıyla "sol"da tutmaya hizmet etmiş, ancak "neo-liberal" rüzgarla "serbest piyasa ekonomisi" yandaşı olmuş "sol seçmeni" geriye getirememiştir. Bu da, "neo-liberal sol"un "geleneksel sol"dan tümüyle koptuğu anlamına gelmektedir. (Teorik ifadeyle, küçük-burjuvazinin sağ ve orta kanadında yer alan "sol seçmen", AKP aracılığıyla oligarşik düzene tümüyle entegre olmuş durumdadır.)
      "Geleneksel sol"da ortaya çıkan bu tablonun oluşumunda "medya"nın, özel olarak da TMSF'nin elinde tuttuğu "medya"nın etkisi olduğu şüphesizdir. Ancak "sol" oylarda görülen azalışın en temel nedeni, yirmi beş yıldır süre giden depolitizasyondur. 2002 seçimleri "12 Eylül" kuşağının ilk seçimi olarak "sol oylar"ın azalışında etkin olmuştur. 22 Temmuz seçimi öncesinde sıkça sözü edilen CHP'ye oy verilmesine ilişkin "aile içi tartışmalar" "geleneksel sol" seçmenin apolitik çocuklarının içinde bulunduğu durumu göstermesi açısından öğreticidir. Yıllarca "solcu" ana-babalar tarafından apolitikleştirilmiş "solcu aile" çocukları "neo-liberal solcu" olarak seçimde yer almışlardır.
      22 Temmuz seçimlerinden çıkartılabilecek tek sonuç, kitleler apolitikleştiği oranda "sol"un gerilediği ve etkisizleştiğidir. 12 Eylül sonrasında SHP'nin üstlendiği "depolitizasyon" politikaları CHP tarafından özenle korunmuş ve bugüne gelinmiştir. Ecevit'in 1978'de söylediği "ikinci Kerenski olmayacağım" sözünde ifadesini bulan bu "depolitizasyon" politikası, sözcüğün tam ve gerçek anlamıyla "sol" kitlenin politize olmasını engellemek ve devrimci mücadeleye kanalize olmalarının önüne geçmektir. Başarılan tek şey de budur.