1 Nisan günü Doğan Medya Holding'in "amiral gemisi" Hürriyet ile AKP'nin "medya"sı Yeni Şafak yukardaki manşetlerle çıktı. Doğan Medya Holding'in "prestij gazetesi" Milliyet ise "39 Yıllık Rekor" başlıkları attı. Türkiye'nin %9,9'luk büyüme hızı ile Çin'i sollayarak dünya birincisi olduğu duyurulurken, aynı zamanda tüm Türkiye'ye "herşeyin yolunda gittiği", "korkulacak birşey olmadığı" mesajı da verildi. Ve her zaman olduğu gibi, borsa bu haberle bir kez daha "coştu", "26 bin sınırını zorlamaya" başladı. Sanki "bayrak krizi"yle birlikte başlayan "milliyetçilik tehlikesi" karşısında "ılımlı islam"ın "zafer"i ilan edildi.
      Oysa Hürriyet'in sekiz sütuna manşet haberi, ekonomiyi az çok izleyen herkesin çok iyi bildiği gibi, hiç de yeni değildi. Aylar öncesinden büyüme oranının %9'lar düzeyinde gerçekleştiği biliniyordu. Yeni olan tek şey, DİE'nin (Devlet İstatistik Enstitüsü) büyüme oranlarını yeniden açıklamasından ibaretti. Ama AB'den Kıbrıs'a, Irak'tan "bayrak krizi"ne kadar her alanda sıkışan ve yönetemez hale gelen AKP için yeni bir "moral" kaynağına ihtiyaç vardı ve DİE açıklaması buna hizmet etti. Doğan Holding ise, son haftalarda sürekli düşen borsayla kaybettiklerini geri almak istediğinden DİE açıklamasının üstüne atladı.
      Bu haberler üzerine, doğal olarak, tüm "globalist" küçük-burjuva aydınları ve "mütareke basını"nın köşe yazarları, "bu ülkede iyi şeyler de oluyor" türünden yazılar kaleme aldılar. Birkaç haftalık borsa düşüşü ve faiz oranlarının yükselişi sonrasında bu "olumlu haber", "bayrak krizi" sonrasında "milliyetçi" kesime atılmış bir "Kasımpaşalı çalımı" olarak kayda geçti.

NE OLDU?

GSYİH ve GSMH (Milyon Dolar)
	Cari Fiyatlarla GSYİH	%	Cari Fiyatlarla GSMH	%	Sabit Fiyatlarla GSYİH	%	Sabit Fiyatlarla GSMH	%
1987	85.651		85.992		85.651		85.992
1988	90.494	5,7	90.459	5,2	87.467	2,1	87.240	1,5
1989	106.112	17,3	107.549	18,9	87.687	0,3	88.660	1,6
1990	149.175	40,6	150.732	40,2	95.803	9,3	96.965	9,4
1991	149.182	0,0	150.188	-0,4	96.691	0,9	97.303	0,3
1992	156.683	5,0	158.155	5,3	102.476	6,0	103.534	6,4
1993	177.328	13,2	178.715	13,0	110.718	8,0	111.964	8,1
1994	131.635	-25,8	132.296	-26,0	104.678	-5,5	105.150	-6,1
1995	168.075	27,7	170.074	28,6	112.205	7,2	113.512	8,0
1996	181.053	7,7	183.577	7,9	120.065	7,0	121.596	7,1
1997	188.728	4,2	192.376	4,8	129.105	7,5	131.676	8,3
1998	201.566	6,8	206.558	7,4	133.097	3,1	136.753	3,9
1999	183.196	-9,1	185.250	-10,3	126.829	-4,7	128.432	-6,1
2000	198.409	8,3	200.022	8,0	136.164	7,4	136.572	6,3
2001	147.254	-25,8	145.662	-27,2	125.957	-7,5	123.548	-9,5
2002	184.332	25,2	182.644	25,4	135.961	7,9	133.354	7,9
2003	239.235	29,8	239.236	31,0	143.839	5,8	141.180	5,9
2004	299.475	25,2	299.367	25,1	156.686	8,9	155.099	9,9
Kaynak: TCMB, 2005.

      "39 yıllık rekor" manşetleri atılabilmesi için GSYİH verilerinde "revizyon"a gidilmiştir. Veriler, özel olarak tarım verileri, birden bire eksilerden artılara geçivermiştir. Bunun GSYİH ve GSMH sayılarını şişirdiğini, dolayısıyla pek çok kişinin bundan şüphe duyacağını bildikleri için de, DİE tarihinde "yeni bir ilke imza atılmış" 1987 fiyat endeksinin yerine 1998 fiyat endeksi kullanılmıştır. Ancak DİE'nin yaptığı yayınların hiç birinde böyle bir uygulamaya geçtiğine ilişkin tek bir sözcük bile bulunmamaktadır.
      Tarım verilerini şişirebilmek için de, bir yandan "revizyona" gidilmiş, diğer yandan sayılar büyütülmüştür. Hatta bunlarla yetinilmemiş, yapılan "revizyonlar"ın tartışma konusu olmaması için tarım sektörü için özel bir bölüm oluşturulmuştur. Ve bu da DİE tarihinde "ilk"tir.

GSYİH ve GSMH - Sabit Fiyatlarla
	Tarım		GSYİH		GSMH
(Trilyon TL)	İlk Veri	Revize Edilmiş	İlk Veri	Revize Edilmiş	İlk Veri	Revize Edilmiş
2003	15.549	15.549	125.485	125.485	123.165	123.165
2004 I. Çeyrek	1.125	1.249	27.696	28.131	27.295	27.647
2004 II. Çeyrek	2.367	2.386	32.659	32.935	32.348	32.730
2004 III. Çeyrek	8.571	8.589	41.906	42.196	41.482	41.883
2004 IV. Çeyrek	3.638	3.638	33.430	33.430	33.048	33.048
2004 Toplam	15.702	15.863	135.691	136.693	134.173	135.308
Büyüme Oranı	1.0	2,0	8,1	8,9	8,9	9,9

      Böylece GSYİH %8,1 büyümeden %8,9'a, GSMH ise %8,9'dan %9,9'a yükseltilmiştir. Aksi halde GSYİH ve GSMH artışları 1990 yılının gerisinde kalmış olacağı gibi, hiç kimse "39 yıllık rekor" türünden manşetler atamayacak, Çin'i geçmiş olmakla da övünülemeyecektir. Ama Tayyip Erdoğan'ın "ılımlı islamcı" hükümetinin yeni başarılara ihtiyacı olduğundan, DİE hemen devreye girmiştir.
      Doğal olarak bu verilerle oynamalar ("iktisat" dilinde "revizyon") "kişi başına düşen gelir"de ("milli gelir") de benzer sonuçlar ortaya çıkarmıştır. Cari fiyatlarla "milli gelir" 4.172 dolar olarak ilan edilmiş olmasına karşın, ilk verilere göre 4.145 dolar görünmektedir. Sabit fiyatlarla "milli gelir"deki büyüme oranı ise %7,3 olarak ilan edilmişken, ilk verilere göre %6,5 görünmektedir. Bu durumda "milli gelir" büyüme oranı 1990 (%6,8) ve 1997 (%8,7) yıllarının gerisinde kalmaktadır.

Kişi Başına Düşen GSMH (Cari Fiyatlarla)
2003	5.044.135.199	27,7	3.383	30,2
2004 Revize edilmiş	5.974.903.440	18,5	4.172	23,3
2004 İlk veriler	5.935.998.781	17,7	4.145	22,5
Kişi Başına Düşen GSYİH
2003	5.087.720.980	27,6	3.412	30,1
2004 Revize edilmiş	5.996.900.319	17,9	4.187	22,7
2004 İlk veriler	5.963.067.132	17,2	4.163	22,0
Kişi Başına Düşen GSMH
2003	1.741.788.000		1.996
2004 Revize edilmiş	1.884.802.000	8,2	2.160	8,2
2004 İlk veriler	1.868.991.000	7,3	2.142	7,3
Kişi Başına Düşen GSYİH
2003	1.774.594		2.034
2004 Revize edilmiş	1.904.088	7,3	2.183	7,3
2004 İlk veriler	1.890.137	6,5	2.167	6,5
Kaynak: DİE, Haber Bülteni, 10 Aralık 2004 ve 31 Mart 2005

      Cari fiyatlarla TL olarak "milli gelir"de görülen revize edilmiş büyüme oranı (%17,9) bile tüm dönemlerin gerisinde kalmıştır. Dolar olarak ise 1990, 1995, 2002 ve 2003 yıllarının gerisindedir.
      Tüm bu istatistiksel oynamalar ("revizyonlar") ve "medya" manipülasyonlarının ötesinde daha da önemli olan, TL'nin "kısa vadeli sermaye girişleri" ("sıcak para") ile aşırı değerlenmiş olmasıdır. TL'nin dolar karşısında ortalama %35 değerlendiği gözönüne alındığında, cari fiyatlarla GSMH 195 milyar dolar olmaktadır. Nitekim Hazine Müsteşarlığı'nın "ülkemiz verileri ile IMF uzmanlarının yaptığı tahminler"i kaynak olarak gösterdiği verilere göre, 2004 yılı GSMH'sı 201,3 milyar dolardır. Bunun anlamı da, ekonomik büyümenin 2000 yılındaki seviyeye, yani Şubat krizi öncesindeki seviyeye ancak ulaşabildiğidir.
      GSMH ve GSYİH'da görülen büyümenin temelinde ise, artan ithalat ve bu ithalatla birlikte büyüyen re-exporttur (yeniden ihracat).
      Türkiye AKP yönetiminde, sözcüğün tam anlamıyla re-export ekonomisine dönüşmüştür. Bu re-export ekonomiden "nemalananlar" ise, "ticaret erbabı" ve re-exportçu "sanayiciler"dir.
      Öte yandan AKP hükümet olduğunda 130 milyar dolar olan dış borçlar 2004 sonunda 161 milyar dolara çıkmıştır. İç borçlar ise 92 milyar dolardan 167 milyar dolara yükselmiştir. İç borçlar için ödenen yıllık faiz tutarı 38 milyar dolardır. Bu iç borç faiz ödemeleri de, şeriatçıların çok sevdikleri "rantiye" kesimini beslemektedir.

Sektörel Olarak Yıllık Büyüme Oranı - 2004
	Cari Fiyatlarla	Sabit Fiyatlarla
Tarım	14,9	2,0
Sanayi	20,5	9,4
İnşaat	21,5	4,6
Ticaret	24,4	12,8
Ulaştırma ve Haberleşme	15,2	6,8
Mali Kuruluşlar	20,8	1,1
Konut Sahipliği	25,6	1,8
Serbest Meslek ve Hizmetler	19,8	8,0
Devlet Hizmetleri	16,4	1,2
Kâr Amacı Olmayan Kuruluşlar	-2,2	0,2
İthalat Vergisi	36,7	26,2
Gayri Safi Yurtiçi Hasıla	19,7	8,9
Gayri Safi Milli Hasıla	20,3	9,9
Kaynak: DİE, Haber Bülteni, Sayı: 50, 31 Mart 2005.

      Artık Tayyip Erdoğan ve "mehteran" takımının 2002 seçimlerinde sağladıkları "mutlak çoğunluğa" dayanarak elde ettikleri "delikanlı" dönemi sona ermek üzeredir. "Ilımlı islam"ın re-exportçularının ve "islami rantiyeciler"in doyurulabilmesi için, daha çok verilmesi gerekmektedir. Öte yandan geleneksel "rantiye" kesimi ve ticaret burjuvazisi de kendi paylarının büyümesini istemektedirler. Ekonominin ise bu istekleri karşılayabilecek bir genişliği ve derinliği yoktur. Böyle olunca AKP hükümetinin tüm iç çelişkileri birer birer su yüzüne çıkmaktadır.
      İşte bu nedenle, iç çelişkileri giderek keskinleşen AKP hükümeti ne denli "herşey yolunda gidiyor" mesajları vermeye çalışırsa çalışsın, ekonomiden siyasete kadar her alanda sıkışmaya devam etmektedir. Deniz Baykal'ın CHP'nin genel başkanlığından indirilmesi için kimin "düğmeye bastı"ğıyla ilgilenmeyen Tayyip Erdoğan, bugün kendisi için "düğmeye kimin bastığı" sorusunun yanıtını bulmaya çalışmaktadır.
      Her zaman olduğu gibi ve düzenin tüm siyasal partilerinin yaptığı gibi AKP de, kendi derdinin merhemi olarak halkı kandırmayı iş edinmiştir. 17 Aralık "AB zirvesi" ile işler idare edilemeyince YTL macerasıyla insanlar aldatılmaya çalışılmıştır. YTL macerasının da sonunun AB macerasından farklı olmayacağı kısa sürede görüldüğünde, "Türkiye kabına sığmıyor", "büyümede dünya rekoru" türünden haberlerle işler idare edilmeye çalışılmaktadır.
      Bugün kendisine "iktisatçı" ya da "ekonomist" diyen herkesin bildiği gibi, Türkiye ekonomisi tümüyle ithalata bağımlı hale gelmiştir. İhracat bile ithalatın bir yan ürünü olmuştur. Enflasyondaki düşüşten kredi kartları enflasyonuna, borsadan hazine bonosu faizlerine kadar herşey, ithalata ve ithalatın sürdürülebilirliğine bağlanmıştır. Öyle ki TL ile YTL'nin bir yıl süresince piyasalarda birlikte varlığının getirmiş olduğu emisyon miktarı artışının ağır enflasyonist sonuçları bile "dış alem"e bağlıdır.
      Emperyalist ülkelerin içinde bulundukları aşırı-üretim bunalımı ve bunun yaratmış olduğu durgunluk koşullarında ithal ürünlerinin düşük fiyatları ve "kısa vadeli sermaye girişleri" ile beslenen ekonominin, bu bağımlılık koşullarında ne kadar "sürdürülebilir" olduğu ise fazlaca tartışılacak bir sorun değildir.
      İşte bu koşullarda, istatistik verilerle oynayarak "pembe tablolar" sunmak, ekonomik, toplumsal ve siyasal dinamiklerin yönünü tersine çevirmeye yetmemektedir. Türkiye, televizyon dizileri gibi, her an herşeyin olabileceği bir ülke olmayı sürdürmektedir. Bunun böyle olmadığını düşünenlerin de, bir süre sonra "muhalefet" saflarına geçişlerini görmek kimseyi şaşırtmayacaktır.