Ne Olursa Olsun, Nasıl Olursa Olsun, "Sorunu" Çözmek! (Ulusal Sorunda Pratiklik)

     Ne Olursa Olsun,
     Nasıl Olursa Olsun,
     "Sorunu" Çözmek!
     (Ulusal Sorunda Pratiklik)

^[1*]

ulusal

demokratik özerk Kürdistan modeli

“Demokratik özerklik, toplumdaki tüm çoklukların birbirlerini tamamlama ve güçlendirme biçiminde demokratik konfederal birliğini sağlama yeteneğini gösterirken, Kürdistan ülkesinin diğer parçalarındaki Kürt siyasi sistemleri ve bölge halklarıyla da demokratik ve özgür ilişkiler geliştirecektir. Demokratik özerklik yönetimi, Kuzey Kürdistan’daki halkın öz iradesi olurken, diğer parçalardaki öz iradeler olan demokratik konfederal örgütlenmelerle, içinde yaşadıkları devletlerin sınırlarına dokunmadan birbirini güçlendirme ve tamamlama biçiminde ilişkiler kuracaktır. Ulus devletçi ve iktidarcı zihniyette olmadıklarından bu ilişkilerde kendini bir diğerinden üstün tutma eğilimi de olmayacaktır. Bu açıdan Kürtler arası sağlıklı ilişki kurulmasında demokratik özerklik zihniyeti ve yapılanması önemli ve yapıcı bir rol oynayacaktır. Kürdistan parçaları arasındaki demokratik konfederalizm bu temelde daha işlevsel hale gelecektir.” (abç)

Kürtlerin konfederasyonu

Kürt Konfederasyonu

Bismarck Almanya’sında

konfederal yolla

merkezi

İmparatorluk

çokluk

sınıfsız

ayrı örgütlenmeye

ayrı örgütlenmesi

federal

^[2*]

^[3*]

^[4*]

toprak dışı

toprağa bağlı

tümüyle karşı

^[5*]

Konuyla bağlantılı yazılar:
*** Hasım, Husumet, Kin, Nefret ve Düşmanlık [Mart-Nisan 2008 - 102. Sayı]
*** 12 Eylül Riyakarlığı ve Gerçekler [Temmuz-Ağustos 2010 - 116. Sayı]
*** Anayasa Referandumunda Ne Yapmalı? [Temmuz-Ağustos 2010 - 116. Sayı]
*** Unutulmuş Referandum Tayyip-Bonaparte’ın “Coup de Tête”si [Eylül-Ekim 2007 - 99. Sayı]
*** "Yaşasın Napoléon, Yaşasın Sosisler" [Oligarşinin Adam Satın Alma Politikası] [Kasım-Aralık 2000 - 58. Sayı]
*** Manipülasyon ve Dezenformasyon ["Yalan söyleyin, mutlaka inanan çıkacaktır." (Göbbels)] [Eylül-Ekim 2009 - 111. Sayı]
*** Hasım, Husumet, Kin, Nefret ve Düşmanlık [Mart-Nisan 2008 - 102. Sayı]
*** 12 Eylül ve Toplumsal Bunalım [Eylül-Ekim 1995 - 27. Sayı]
*** 12 Eylül [Eylül-Ekim 2000 - 57. Sayı]
*** Yardım Paketleri, Büfeci İslam, Bakkal Solu! [Temmuz-Ağustos 2007 - 98. Sayı]
*** Danıştay saldırısı Sonrasında Şeriatçı Manipülasyon ve Dezenformasyon [Mayıs-Haziran 2006 - 91. Sayı]
*** AKP Mehteranı Eşliğinde 8,5 Milyar Dolarlık Bağdat Seferi [Eylül-Ekim 2003 - 75. Sayı]
*** Demokrasi ve Hukuk Devleti [Ocak-Şubat 2010 - 113. Sayı]
*** AKP Hükümeti ya da "Merak etmeyin Ordu var..." [Kasım-Aralık 2002 - 70. Sayı]
*** Demokratik Devrimin Tamamlanmadığı Bir Ülkede Merak Etmeyin, Ordu Yok! [Eylül-Ekim 2007 - 99. Sayı]
*** Genelkurmay ile Fettullahçı Cemaat Arasında “Consensus” ya da “Uyumlu Çatışma” [Ocak-Şubat 2010 - 113. Sayı]
*** AKP’yi Kapatmak ya da Gayrı-Meşru Olmak [Mart-Nisan 2008 - 102. Sayı]
*** Velevki AKP Kapatılsa Ne Olur! [Temmuz-Ağustos 2008 - 104. Sayı]
*** AB Anayasa Referandumu - AB Tipi Yeni-Sömürgeciliğin İflası [Mayıs-Haziran 2005 - 85. Sayı]
*** Askeri Darbe ile Şeriatçı Hükümet Arasına Sıkışanlar [Eylül-Ekim 2003 - 75. Sayı]
*** Fransa Tarihinden: II. Cumhuriyet’in sonu [Eylül-Ekim 2007 - 99. Sayı]
*** İslam İnkılâbının Gerçek ve Üstün Münevverler Aristokrasyası [Kasım-Aralık 2002 - 70. Sayı]
*** Kurşun Geçirmez Yelek Arkasındaki Korku [Ocak-Şubat 2006 - 89. Sayı]
*** "Globalleşen" Dünyada Anti-Emperyalist Bir İktidar Yaşayabilir mi? [Kasım-Aralık 1999 - 52. Sayı]

Dipnotlar
[1*] Lenin, “RSDİP’in Ulusal Programı”, Seçme Yazılar IV, s. 54. Lenin şöyle yazar:
“‘Kendi kaderini belirleme hakkı’, genel olarak sadece demokrasiyi değil, bir tip demokratik sistemi, özellikle ayrılma sorununun demokratik olmayan bir çözümünün olanaksız olduğu tipte bir demokratik sistemi gerektirir. Demokrasi, genel olarak söylersek, saldırgan ve zorba milliyetçilikle bağdaşabilir. Proletarya, herhangi bir ulusun devlet sınırları içinde zorla tutulmasını dışlayan bir demokrasiyi talep eder.” (agy, s. 54.)

[2*] Stalin, ayrı örgütlenmeye ilişkin şunları yazmaktadır: “Ulusal özerklik ile örgütlenmede federatif ilkenin birlikte gitmeleri rastlantı değildir. Bunun anlaşılması da güç değildir. Çünkü her ikisi de milliyetlerin sınırlandırılmasını isterler. Her ikisi de milliyetler bakımından örgütlenmeye dayanırlar. Benzerlik yadsınamaz. Tek ayrım, birinde genel olarak nüfusun, öbüründe sosyal-demokrat işçilerin sınırlanmasıdır.” (Stalin, Marksizm ve Ulusal Sorun ve Sömürge Sorunu, s: 76-77.)

[3*] Stalin 1905 Rus devriminin yenilgisi üzerine şunları yazar:
“Rusya’da karşı-devrim dönemi yalnızca ‘yıldırım ve gökgürültüsünü’ değil, ama hareket karşısında düş kırıklığını, ortak güçlere inançsızlığı da getirdi. Önceleri ‘parlak bir geleceğe’ inanılmıştı, ve insanlar, milliyetlerinden bağımsız olarak, birlikte savaşıyorlardı: Herşeyden önce ortak sorunlar! Daha sonra içe bir kuşku girdi ve insanlar, herkes kendi ulusal yuvasına dönmek üzere, birbirlerinden ayrılmaya başladılar: Kimse kendinden başka kimseye güvenmesin! Herşeyden önce ‘ulusal sorun’!...
Ve yukardan gelen kavgacı milliyetçilik dalgası, kendi ‘özgürlük aşkı’ adına çevreden öcünü alan ‘iktidar sahipleri’nden gelen tüm bir baskılar dizisi, aşağıdan yükselen, ve bazen kaba bir şovenizme dönüşen bir milliyetçilik karşı-dalgasına yol açtı.
İşçi yığınlarını sürükleme tehlikesi gösteren milliyetçilik dalgası, durmadan güçlenerek, yükseliyordu. Ve kurtuluş hareketi ne kadar güçten düşüyorduysa, milliyetçilik çiçekleri de öylesine açıyorlardı.
Bu güç zamanda, sosyal-demokrasiye (marksizme - KC) büyük bir görev düşüyordu: milliyetçiliğe saldırmak, yığınları ‘genel salgın’dan korumak. Çünkü bunu, milliyetçiliğin karşısına enternasyonalizmin denenmiş silahını, sınıflar mücadelesinin birlik ve bölünmezliğini çıkartarak, sosyal-demokrasi (marksizm - KC), ve yalnızca sosyal-demokrasi (marksizm - KC) yapabilirdi. Ve milliyetçilik dalgası ne kadar yükselirse, sosyal-demokrasinin (marksizmin - KC) sesi de, Rusya’nın tüm milliyetleri proleterlerinin kardeşliği ve birliği yararına, o kadar yüksek olmalıydı. Bu durumda, milliyetçi hareketle doğrudan doğruya çatışan çevre-bölge sosyal-demokratları (marksistleri - KC), özel bir sarsılmazlık örneği göstermeliydiler.
Oysa, bütün sosyal-demokratlar (marksistler - KC), ve herşeyden önce de çevre-bölge sosyal-demokratları (marksistleri - KC), bu görev düzeyinde görünmediler.” (Stalin, “Marksizm ve Ulusal Sorun”, Marksizm ve Ulusal Sorun ve Sömürge Sorunu, s. 7-8.)

[4*] “Ezilen ulusların burjuvazisi (özellikle Avusturya ve Rusya’da) ulusal isyandan söz ederken, öte yandan pratikte, kendi halkının arkasından ve kendi halkına karşı ezen ulusun burjuvazisiyle gerici anlaşmalara girmesi ender gördüğümüz bir şey değildir. Böyle durumlarda devrimci marksistlerin eleştirisi, doğrudan ulusal harekete karşı değil, ama onun alçaltılmasına, sıradanlaştırılmasına, onun küçük bir kavga düzeyine indirgenmesi eğilimine karşı yöneltmelidirler.” (Lenin, Marksizmin Bir Karikatürü ve Emperyalist Ekonomizm, s. 73.)

[5*] Bkz. Lenin, “RSDİP’in Ulusal Programı”, Seçme Yazılar IV, s. 93.