Özgün biçimiyle:
Acrobat Reader formatında:
Kurtuluş Cephesi, 117. Sayı (1.082 KB)
"Rusya’da, bir dizi önemli tarihsel ve toplumsal koşullar nedeniyle daha çok uygarlaşmış ve daha çok bir başına olan, ayrılma hakkını en kolay ve en ‘doğal’ biçimde fiili hale getirebilecek durumda iki ulus vardır. Bunlar Finlandiya ve Polonya halklarıdır. 1905 Devrim deneyimi göstermiştir ki, bu iki ulus içinde bile egemen sınıflar, toprak sahipleri ve burjuvazi, Finlandiya ve Polonya’nın devrimci proletaryasından korktukları için devrimci özgürlük mücadelesini reddetmektedirler ve Rus egemen sınıfları ve çar monarşisiyle bir uzlaşma (rapprochement) yolu aramaktadırlar."
[Lenin, "Ulusal Sorun Üzerine Tezler", Ulusal Sorun ve Ulusal Kurtuluş Savaşları, s. 82.]
"Tüm ulusal baskılar, geniş halk kitlelerinin direnişine neden olur; ve ulusal olarak ezilen nüfusun direnişi, her zaman ulusal isyan eğilimi gösterir. Ezilen ulusların burjuvazisi (özellikle Avusturya ve Rusya’da) ulusal isyandan söz ederken, öte yandan pratikte, kendi halkının arkasından ve kendi halkına karşı ezen ulusun burjuvazisiyle gerici anlaşmalara girmesi ender gördüğümüz bir şey değildir. Böyle durumlarda devrimci marksistlerin eleştirisi, doğrudan ulusal harekete karşı değil, ama onun alçaltılmasına, sıradanlaştırılmasına, onun küçük bir kavga düzeyine indirgenmesi eğilimine karşı yöneltmelidirler. Yeri gelmişken belirtelim, Avusturya’da ve Rusya’da pek çok sosyal-demokrat bunu gözden kaçırıyor ve küçük, sıradan ve kirli ulusal kavgalara –örneğin, iki dilde yazılan bir sokak tabelasında hangi dilin önce yazılacağı türünden sorunlar üzerine çıkan tartışmalar ve kavgalara– karşı duyduğu haklı nefretle, ulusal mücadeleyi desteklemeyi reddediyor. Söz gelişi, Monako Prensliğindeki cumhuriyet maskaralığını ya da Güney Amerika’daki ya da bazı Pasifik Adalarındaki küçük devletlerdeki ‘generaller’in ‘cumhuriyetçi’ maceralarını ‘desteklemeyeceğiz’. Ama bu, ciddi demokratik ve sosyalist hareketin cumhuriyet sloganını terk etmesine izin vereceğiz demek değildir. Rusya’daki ve Avusturya’daki kirli ulusal kavgaları ve pazarlıkları alaya almalıyız ve alıyoruz da. Ama bu, bir ulusal ayaklanmayı ya da ulusal baskıya karşı ciddi halk mücadelesini desteklemeyi reddetmeye izin vereceğiz demek değildir."
[Lenin, Marksizmin Bir Karikatürü ve Emperyalist Ekonomizm, s. 73-74.]
