Marksizmi ve Tarihi Çarpıtan
     Sözde Liberaller

      “Uluslararası modern oportünizmin ... toplumsal ve siyasal içeriği, kendisini, ulusal özelliklere göre çeşitli biçimlerde ortaya koymaktadır. Oportünistler bir ülkede uzun zamandan beri ayrı bir bayrak altında birleşmişlerdir; bir diğerinde teoriyi savsaklamışlar ve gerçekte radikal sosyalistlerin siyasetini izlemişlerdir; bir üçüncüsünde devrimci partinin bazı üyeleri oportünizm kampına geçmişler ve amaçlarına, ilkeler ve yeni taktikler uğruna açık mücadeleyle değil, partilerini yavaş yavaş, hissedilmez ve, deyim yerindeyse, cezalandırılamaz bir biçimde yozlaştırarak ulaşmaya çalışmışlardır; bir dördüncü ülkede ise, aynı cinsten kaçaklar, ‘legal’ eylemle ‘illegal’ eylemi tamamen orijinal bir biçimde birleştirerek, siyasal köleliğin karanlıklarında aynı yöntemlere başvurmaktadırlar, vb..” [Lenin, Ne Yapmalı?, s. 20-21, Sol Yay., 1992.]

Dipnotlar
[1*] Pek çok kişinin “nereden çıktı bu zevat” diyebileceği Roni Margulies’in “geçmişine” internete şöyle değinilmektedir: “Robert Koleji’ndan mezun olduktan sonra İngiltere’deki çeşitli üniversitelerde öğretim gördü. İktisat üzerine doktora yaptı. İktisatçılık yapmamayı tercih eden Margulies Londra’da hayatını sürdürdü. Yahudi asıllı olmasına rağmen kendisini siyonizm karşıtı ve devrimci olarak tanımlamaktadır. İlk şiir kitabını 1991 yılında çıkaran Margulies, toplam altı şiir kitabı, şiir çevirilerinden oluşan dört kitap, çocukluk anıları, siyasi tercümeler ve edebiyat, siyaset, tarih hakkında çok sayıda dergi ve gazete makalesi bulunmaktadır. 2002 yılında Saat Farkı adlı eseri ile Yunus Nadi Şiir Ödülü’ne layık görülmüştür.”
[2*] Bu son iki “taraftar”, yani Roni Margulies ve Etyen Mahçupyan, “azınlık” kökenli olmanın tüm avantajlarından yararlanır. Birincisi, tüm reddiyelerine karşın Yahudi “köken”lidir; ikincisi ise, Lozan’ın tanıdığı Ermeni azınlıktandır. Bu nedenle, onlara yönelik her eleştiri, Yahudi ve Ermeni azınlığa karşı yöneltilmiş bir “suçlama” olarak sunulmaktadır. Bu nedenle onlardan söz ederken, her sözcük, kolayca anti-seminist ya da ırkçı anlama çekilebilmektedir. Bu da onları her türlü eleştiriden bağışık kılmaktadır. Bunlardan ikincisi (Etyen Mahçupyan), her ne kadar akademik kariyere sahipse de, 12 Eylül’ün getirdiği ekonominin liberalleşmesiyle birlikte iş hayatına atılmış, şirketler yönetmiş, şirketler kurmuş bir “iş”adamıdır.
[3*] Murat Belge, Birikim dergisinin 100. sayısı “vesilesiyle” Ömer Laçiner ile karşılıklı hasbihalinde tam olarak şöyle söylemektedir: “Mecbur muyum? Ben böyle düşünüyorum... Marx da benim gibi düşünüyordu demem neden gereksin? Allah Allah, düşünmeyiversin... Aslında Marx için hayatî olması gereken bir sürü şey var ki bunlar bana bir şey söylemiyor. Diyalektik materyalizmi umursadığımı, emek-değer teorisini çok fazla doğru bulduğumu söyleyemem...” (Birikim, Sayı: 100, s. 42, Ağustos 1997.)