Haydi!
     İMKB'ye Gidelim!
     ["Üç taksitte 1 Kilo Domates"]

Yapı-Kredi Bankası
18 Ocak 2000	16.750
31 Ocak 2001	4.900
31 Ocak 2002	4.150
31 Ocak 2003	1.650
31 Aralık 2003	2.900
2 Ocak 2004	3.075
9 Ocak 2004	3.600
30 Ocak 2004	2.775

      İMKB'nin "büyük tarihsel zirvesi"nin gerçekleştiği 18 Ocak 2000 tarihinde (ki endeks 19.577 olmuştur) 16.750 lira olan Yapı-Kredi Bankası hissesi, 2001 Şubat krizi öncesinde ve sonrasında "yatay seyir" izleyerek 4.000'ler seviyesinde dolaşırken, Karamehmet'in Yapı-Kredi ve Pamukbank'ına el konulmasından sonra 1.650'ye düşmüş ve yeni "tarihsel rekor"la birlikte 1.950 lira artışla %118 değer kazanmıştır.
      Ama hiç kimse, ilk "tarihi rekor"un kırıldığı 18 Ocak 2000 tarihinde 16.750 liradan Yapı-Kredi Bankası hissesini satın alanların 10.150 lira değer kaybettiğini ve bu kayıp oranının bugünkü değerlere göre %365, yani yaklaşık dört katı olduğundan söz etmemektedir. Ve yine söz etmemektedirler ki, 18 Ocak 2000 tarihinde 1 $ = 546.235 olduğunu ve bugün doların fiyatının 1.350-1.400 bin liraya yükseldiğini.
      Böylece sadece "medya" propagandasına inanıp, kısa sürede "köşe dönmek" amacıyla borsaya teveccüh eden "küçük yatırımcılar"ın Yapı-Kredi Bankası hisselerinden dört yıllık kayıpları %700'ler düzeyindedir.
      Böyle bir ortamda, doğal olarak, "risk almayı sevenler", "zararın neresinden dönülürse kârdır" diyerek hisseleri çoktan satmıştırlar. Sadece "medya" borsa uzmanlarının "borsa uzun vadeli yatırım alanıdır" sözüne inanmış birkaç "iyiniyetli" (ki borsa simsarlarının -brokerlar- deyişiyle "keriz") "küçük yatırımcı" "sövüşlenmiştir". Yeni Şafak gazetesinin deyişiyle, "keriz silkeleme" operasyonunun daimi kurbanı olmuşlardır.^[1*]
      Karamehmet'in "globalizmin vurguncusu" kariyerine ulaşmasını sağlayan Turkcell'in durumu Yapı-Kredi Bankası'ndan çok farklı değildir.

Turkcell
10 Temmuz 2000	44.000
31 Ocak 2001	21.750
31 Ocak 2002	10.500
31 Ocak 2003	14.000
31 Aralık 2003	14.000
2 Ocak 2004	14.500
9 Ocak 2004	15.400
30 Ocak 2004	13.500

      Çukurova Holding'in bir zamanların "global kartalı" Turkcell, 44.000 lirayla başladığı borsa macerasını, son "keriz silkeleme" operasyonunda gerçekleştirdiği bin liralık artış bir yana bırakıldığında, şimdilik 13.500 liradan Ocak 2004'ü kapatmıştır. Şimdilik yatırımcısına hisse başına 30.500 lira kaybettirme başarısı gösteren Turkcell, bu sayede yatırımcısının en çok beddua alan şirketler listesinde ilk sıralarda yer alma rekorunu kırmış görünmektedir.
      Bunların yanında sıkça "keriz silkeleme" operasyonuna konu olan şirketlerin başında ise TÜPRAŞ gelmiştir. Özelleştirme adı altında "halka açılan" TÜPRAŞ hisselerinin ilk alıcılarının şirket çalışanları olduğu düşünüldüğünde, TÜPRAŞ'ın borsa macerası, borsa simsarlarına eğitim malzemesi sağlayacak özelliklere sahiptir. TÜPRAŞ, özellikle borsa-siyaset (devlet) ilişkilerinin nasıl "getiri" sağladığının en tipik örneğidir.

TÜPRAŞ
18 Ocak 2000	74.000
31 Ocak 2001	28.000
31 Ocak 2002	11.750
31 Ocak 2003	11.700
31 Aralık 2003	11.700
2 Ocak 2004	12.300
9 Ocak 2004	12.600
30 Ocak 2004	12.000

      Bu verilere bakıldığında, bu ülkede "keriz silkeleme" operasyonlarına kapılıp hâlâ parasını borsaya yatıran "küçük yatırımcı" kalmış mıdır diye sorulabilir.
      Bu sorunun muhatapları "piyasa aktörleri"nden başkası değildir. Saçları jöleli islamcılar ile parlak kazıtılmış kafalardan oluşan yeni "piyasa aktörleri" koalisyonu (ya da AKP iktidarı da denilebilir), "kurumsal yatırımcılar"ın küçük borsa oyunlarının "figüranı" olamadıkları için, "küçük yatırımcılar"ın "danışmanı" olarak borsada boy gösterirler. Bunların tüm kazançları, yaşam tarzları, "küçük yatırımcılar"a jöleli saçların ya da kazıtılmış kafaların içinde bulunmayan beyinle sattıkları "akıl"dan gelir. "Danışmanlık hizmeti" verdiklerinin arasında "mühim mevkilerde" bulunan bürokratlar, "güzide" taşra milletvekilleri vardır. Yanlarında "geleceğin borsa kurdu" olma hayaliyle "kariyer" yapma meraklısı "genç ve dinamik" insanlar çalıştırırlar. Her renkten deri koltuklarla donatılmış, "modern" bir anlayışla dekore edilmiş ve muhtemelen duvarlarında Kandisky ya da Miro tabloları asılmış bürolarda çalışırlar, dönemin modasına uygun olarak siyah Humeer jiple dolaşırlar. Olmayan beyinlerindeki akılları almaya meraklı insanlar olduğu sürece kendi life-style'lerini sürdürürler.
      Pek çok küçük-burjuva enteli gibi, onlar da sahibinin muhtemelen üniversite mezunu olduğu, ev yemekleri yapan "küçük ve şirin" yerlerde yemek yemekten hoşlanırlar. Bay %5 Ertuğrul Özkök'ün "siyah laptoplu ve zeytin ağaçlı" yeni yetme, burjuva özentisi, sınıf atlama meraklısı küçük-burjuvaları gibi laptop sahibidirler. "Keriz silkeleme" operasyonlarında başarılı oldukları ölçüde yurtdışında tatil yaparlar. İşbirlikçi burjuvalar gibi, en gözde tatil "beldeleri" dün Bodrum ise, bugün Mısır'dır.
      "İnananlar"ın "ahlaksızlık yuvası" olarak andıkları Laila'nın müdavimi olan bu "yatırım danışmanları", şeriatçıların alışılagelmiş hilekarlıklarından nema sağlarlar. Konsolide bütçe rakamlarından enflasyon rakamlarına kadar her alanda yapılan "şeriata uygun" düzeltmelerden nemalanan bu kesimlerin amacı, 2001 Şubat krizinde kaybettiklerini geri almaktadır. Bunun da tek yolu, borsaya para yatıranların sayısında artış olması ve işlem hacminin yükselmesidir.
      Metro'nun Genel Müdürü Hakan Ergin'in 21 Ocak günlü gazetelerde yayınlanan şu değerlendirmesi borsa simsarlarını hiç ilgilendirmemektedir:

Dipnotlar
^[1*] Yeni Şafak, "Küçük yatırımcı tuzağa düşmesin", 8 Ekim 2003.
^[2*] İster adına "yaşlı kurt" denilsin, ister "pis kart zampara" denilsin, Yalçın Doğan, ülkede yaşayan türdeşleri arasında herhangi birinden daha fazla yozlaşmış değildir. Fransız Devrimi'yle yükselen "romantizm çağı"nın reklamlarla geri dönüşünü kutsarken şöyle yazmaktadır:
      "Aşk reklamlarla geri dönüyor
      Bugün, şimdi iki yüzyıl önceki gibi. Dünya iki yüzyıl öncesini, günümüzde yeniden yaşıyor. İki yüzyıl öncesini dünya yeniden keşfediyor. Duyguları yeniden körüklüyor.
      Neden?.. Tepki bu kez küreselleşmeye karşı. Irak Savaşı'na karşı. Teröre karşı. Yoksulluğa karşı. Eşitsizliğe karşı. Irkçılığa karşı.
      Bunlara karşı olmak, kendini önce reklamlarda gösteriyor. Karşı olmanın, insanı kalbinden vuran topuzu: Sevgi. Reklamlar, insanı şimdi sevgi ile yakalamaya çalışıyor. Aşk, reklamlarla geri dönüyor." (Hürriyet, 18 Ocak 2004.)