Kızıldere'den Günümüze Teori ve Pratik

Kızıldere'den Günümüze
Teori ve Pratik

"Ülkemiz solunda tam bir teorik keşmekeş hüküm sürmektedir. Öyle ki, aynı revizyonist tezleri temel alan ve bunları değişik ambalajlamalarla piyasaya süren, kendi özgücünün dışında güçlere bel bağlayan çeşitli oportünist fraksiyonlar, en sert bir şekilde birbirlerini oportünizmle, pasifizmle, ihanetle vs. ile suçlamaktadırlar. Kendi aralarında taktik ayrılık bile sayılmayacak ufak değerlendirme veya deyiş farklılıkları etrafında fırtına koparmaktadırlar.
Sözde yapılan ideolojik polemiklerde, utanmazca yapılan tahrifatların, küçük-burjuva çığırtkanlıklarının 'biz eskiyiz biliriz' ukalalıklarının tozu dumanı içinde tam bir kördöğüşü yıllardır süregelmektedir.
Ülkemizde güçlü bir proletarya hareketinin olmamasının sonucu, solda ideolojik seviye yüksek değildir. Bu yüzden, böyle bir ortamda neyin doğru olduğu, neyin eğri olduğu ayırdedilmez olmuş, herşey birbirinin içine girmiştir." (Mahir Çayan, Kesintisiz Devrim-I)

Kesintisiz Devrim-I

^[1*]

Ne Yapmalı

Kesintisiz Devrim-I

"Mihri Belli'ye göre, ilk etapta proletaryayı bilinçlendirecek ve örgütlendirecek olan, profesyonel devrimciler değildir. (Bütün bunlar için bkz. Mihri Belli, Milli Demokratik Devrim, s. 49-50-51-52)
Mihri Belli bir sosyalist (!) aydın olarak, bu anlayışa hayatının düsturu olarak sonuna kadar sadık kalmıştır. Bu yüzden hayatı boyunca proletaryanın bilinçlendirilmesi ve örgütlendirilmesi meselesi ile hiç ama hiç uğraşmamıştır; çünkü onun ekonomist anlayışına göre, proletarya kendi kendine bilinçlenecektir. Proleter kökenli olmayan sosyalistlerin görevi, ona dıştan bilinç götürmek değildir.
O zaman, bu anlayışa göre, Mihri Belli gibi proleter kökenli olmayan sosyalistlere (!) düşen görev, proletaryanın dışındaki devrimci sınıfları, mesela, küçük-burjuvaziyi bilinçlendirmek ve örgütlendirmektir. Ve Mihri Belli de bütün politik hayatı boyunca bu görevi başarıyla yerine getirmeye çalışmış bir 'sosyalisttir'."
"O küçük hesaplar peşinde koşan tam bir 'reel-politiker'dir. (Burjuva anlamda gerçekçi politikacıdır). Ve her reel-politiker gibi, avareliğin zirvesinde, serseri mayın gibi dolaşmaktadır."

"Bizim partimiz MİLLİ KURTULUŞ cephesidir. Bizim partimizin komutanı Mustafa Kemal'dir. Bizim partimizin üyeleri Amerikan sömürücüleriyle ortaklık etmeyen bütün bir MİLLET' dir." (Doğu Perinçek, İşçi-Köylü Gazetesi, Sayı: 7, s: 4)
Hemen anlaşılacağı gibi, bu milli cephe partisi, Kemalist Doğan Avcıoğlu'nun 'halkın içinden gelen ve halkın nabzını elinde tutan', içinde milli cepheyi teşkil eden Devrim Partisidir. (Bkz. D. Avcıoğlu, Türkiye'nin Düzeni, s: 523) İşte kendisiyle küçük burjuva radikalleri arasında hiçbir fark görmeyen, 'Hep dostluk, mücadele yok' diyen sağ oportünizm! Bizim partimiz ne milli cephe partisidir, ne de bizim partimizin komutanlığı küçük burjuva radikallerine aittir. Biz sosyalistlerin partisi, Marksist bir partidir ve partimizin de eylem kılavuzu kemalizm değil, bilimsel sosyalizmdir!"^[2*]

Revizyonizmin Keskin Kokusu I-II

Sağ Sapma, Devrimci Pratik ve Teori

Yeni Oportünizmin Niteliği Üzerine

ASD'ye Açık Mektup

Kesintisiz Devrim-I

Kesintisiz Devrim II-III

"Silahlı propagandaya, gerillaya karşı olmanın hainlik sayıldığı hemen hemen herkesin savaş, silahlı eyleme geçme sözlerini ağzından düşürmediği 12 Mart öncesi ortam ile 12 Mart sonrası ortam iki ayrı dünya gibidir. En iyi devrimciliği en keskin gözükmek şeklinde anlayan, silahlı propagandayı ağızlarından düşürmeyen, silahlı propagandayı savunmayan herkesi hainlikle suçlayan pek çok legal dönemin keskin 'gerilla uzmanları' silaha sarılmaktan başka hiçbir yolun kalmadığı 12 Mart sonrasında ise, 12 Mart öncesinde devrim meselesini iyi düşünmediklerini, aslında silahlı propagandanın örgütleyici olmadığını, yanlış olduğunu, daha önce meseleleri iyi bilmediklerini, 12 Mart' tan sonra teoriyi öğrendiklerini söyleyerek, daha önce pasifizm diye küfrettikleri uluslararası revizyonizmin çizgisine dört elle sarılmışlardır...
Soldaki bu oluşum, Partimizi de etkilemiş ve Partimizin içinde ufak bir grup, Partimizin ideolojik, teorik ve stratejik görüşleri ile eylemlerini narodnizmin, anarşizmin teorisi ve pratiği diyerek, pasifist cephenin Parti içindeki uzantıları olmuşlardır"^[3*]

THKP-C

yi ve onun devrim stratejisini hedef almıştır

^[4*]

THKP-C çizgisini benimsediklerini ya da savunduklarını söyleyenler arasında

ne olduğu ve nasıl pratiğe geçirileceği tartışması

^[5*]

iki farklı yorumun

Kesintisiz Devrim II-III

politik-askeri nitelikte

yukardan aşağı

aşağıdan yukarı

örgütlenme anlayışı

neye göre ve niçin örgütleneceği

içinden

dışından

Öncü Savaşının ne olduğu ve ne anlaşılması gerektiği

açık faşizm

taktik evre

günümüzde böyle bir durum olmadığı için

Kesintisiz Devrim II-III

"Pasifistler, uzlaşıcı ve teslimiyetçi tutumlarını, 'ülkemiz, uzak-doğu veya Latin Amerika ülkeleri gibi değildir; oralardaki kitlelerde bir isyancı gelenek vardır. Oysa ülkemizde durum başkadır, böyle bir gelenek yoktur. Bu yüzden, önce kitleleri silahlı aksiyonun dışındaki mücadele biçimleri ile bilinçlendirip, örgütleyelim, yani silahlı mücadele için asgari (!) örgütlenmeyi sağlayalım, ondan sonra silahlı mücadeleye başlarız' diyerek haklı ve mazur göstermeye çalışmaktadırlar. (Pasifistlerin, emperyalizmin işgali altında olan ülkemizde meseleyi bu şekilde koymalarının Türkçesi, 'önce revizyonist çalışma yaparak, kitleyi ve kendimizi örgütleyelim, ondan sonra da devrimci mücadeleye başlarız' demektir. Oysa barışçıl mücadele metodları temel alınarak yapılan örgütlenme asla savaşma aşamasına geçemez. Yunanistan örneği açıktır.)" (abç)

Kesintisiz Devrim II-III

^[6*]

Devrimci

Gençlik

Devrimci

Yol

gizlemek amacıyla

Gerilla Savaşı

Kesintisiz Devrim II-III

Lenin'de böyle bir çarpışma biçimi yoktur

^[7*]

"Bu tip çarpışma biçiminin Lenin'de olmadığını söyleyen bu pasifistlere en iyi cevabı Lenin vermektedir.
Sözü Lenin'e bırakalım:
'Marksizm çarpışma biçimleri sorunlarının salt tarihsel bir incelenmesini gerektirir. Bu sorunu, somut tarihsel durumdan ayrı olarak ele almak, diyalektik maddeciliğin esaslarının yeterince kavranmadığını gösterir. İktisadi evrimin değişik aşamalarında, siyasal-ulusal-kültürel canlı koşullardaki değişmelere bağlı olarak değişik mücadele biçimleri ortaya çıkar, bunlar başlıca çarpışma biçimleri olurlar; bunlarla ilgili olarak ikinci derecede, tamamlayıcı mücadele biçimleri de değişir.' (Lenin)^[8*]
Evet, yaşanılan somut tarihsel durumda (emperyalizmin III. bunalım döneminde) ve de iktisadi evrimin (emperyalizmin) değişik aşamaların da siyasal, ulusal-kültürel canlı koşullardaki değişmeleri dikkate almadan Marx, Engels, Lenin, Stalin, Mao'nun yapıtlarından, pratikten kopuk, mekanik olarak çalışma tarzları tespit edenler, iyi birer marksolog olabilirler, ama asla proleter devrimcisi olamazlar."^[9*]

Gerilla Savaşı

silahlı propaganda ile gerilla savaşının bir ve aynı

Kesintisiz Devrim II-III

silahlı propaganda

politik mücadele biçimi

askeri savaş biçimi haline dönüştürerek

Kesintisiz Devrim II-III

klasik politik kitle mücadelesi

^[10*]

Bir Yoldaşa Mektup

"Gösterilerde ve hapisten adam kaçırma eylemlerinde vb. görevlendirilmek üzere, askeri eğitim görmüş ve özellikle güçlü ve atılgan işçilerin alındığı savaş gruplarına da ihtiyacımız var."^[11*]

THKP-C'nin ideolojik, politik ve askeri çizgisiyle uzaktan yakından ilgisi olmayan bir yola girmiştir

"Onlar (kendi deyişleri ile Acilciler) silahlı eylem yapıyorlarsa, biz de yapıyoruz. Onların silahlı adamları varsa, bizim de var, ama biz yaptıklarımıza, onlar gibi silahlı propaganda demiyoruz."

"Burada sözkonusu olan kuşkusuz geçmişin değerlendirilmesi ve özellikle THKP-C hareketi karşısında alınan tavırdır. 12 Mart sonrası dönemde 70'lerin başında gelişen silahlı mücadele eylemlerinin yenilgileri karşısında yaygın bir red eğilimi vardı. Devrimci Yol'un 68 hareketinin ve onun en ileri noktası olarak biten THKP-C hareketinin doğal uzantısı olarak görülmesine karşın, onun örgütlenme ve mücadele hattında THKP-C'nin Mahir Çayan tarafından formüle edilmiş çizgisinden önemli farklılıklar olduğu biliniyor.
Geçmişin eleştirisi bu şekilde (o dönemde sağ bir eğilim olarak yaygın olduğu şekilde, geçmiş hareketin toptan reddi olarak değil) mücadele içinde ve mücadelenin somut gereklerine uygun politikalar ve çözümler getirmeye çalışarak gerçekleştiriliyordu."^[12*]

eşdeğer

Kesintisiz Devrim II-III

"Bu çizginin kitleleri bilinçlendirme politikası:
- Merkezi periyodik bir yayın organı (siyasi gerçekleri açıklama kampanyasının bir aracı olarak)
- Broşürler
- Nakil görevini yapan merkezi organın dağıtım şebekesinde, mahaller birim alınarak örgütün bürokratik kademelerini kurmak
- Ve de sözde askeri hareketlerin (silahlı propaganda değil) asgari örgütlenmesi.
Bütün bunlara revizyonistler stratejik örgütlenme derler. Önce bu sözde stratejik örgütlenme için çalışılır."

"Elbette bu yoldan gidildiğinde de görünüşte bazı ilerlemeler olacaktır. Ancak bu yolun savunucuları, başlangıçta savaşçı niteliklere sahip olsalar bile, bu niteliklerini kaybedecek ve giderek bürokratlaşacaklardır. Yitirilen devrimci öz ve de pasifize edilmiş beş-on emekçi; işte bu görünüşün yolu basitleştirilince budur." (abç)

başlangıçta

"Zaman geçer. Asgari örgütlenme için şartlar bir türlü hazır olmaz. Giderek örgüt tam bir bürokratizmin batağına saplanır. Üyelerdeki savaşçı ruh (eğer varsa) yiter; elemanlar merkezi organın çıkmasını bekleyen gazete bayilerine dönerler. Dağıtılması güç, okuyucusu fazla olmayan gazete bayileri halinde 'işçi-köylü bölge komiteleri' iki-üç sözde yönetici pasifistin gevezelik, entelektüel tartışma ve de rapor alan-rapor veren bir bürokratik mekanizması haline döner.
Aşırı gizlilik ile laçkalık beraber gider. İllegalitenin çarkları pasifizm adına döner. Arada bir hazırlop para gaspı işi olursa, merkez birkaç kişiyi tayin ederek bu işin yapılmasını organize eder. Böylece örgütün çok yönlü çalışmayı başarı ile yürüttüğü kanısına varılır. Haftalar, aylar stratejik örgütlenmeyi ve de askeri eylemler için asgari örgütlenmeyi tamamlama hikayesi ile, 'büyük işler planlanıyor' havası içinde, gevezelik, yazı-çizi işleri ile geçer."

ideolojisizlik

içinde

bu benzerlikten dolayı

yeni bir söylemle yeni bir dergi çıkarmaktır

^[13*]

Kesintisiz Devrim II-III

asla

"Her mücadele biçimi, kendine uygun bir tekniği ve uygun mekanizmayı gerektirir. Nesnel koşullara göre parlamenter mücadele başlı başına mücadele şekli haline geldiği zaman Partide kaçınılmaz olarak parlamenter mücadele mekanizmasının karakteristik çizgileri daha güçlü biçimde ortaya çıkar. Buna karşılık nesnel koşullar yığınların mücadelesini kitlesel siyasal grevler ve ayaklanmalar şeklinde ortaya çıktığında proletaryanın partisi, bu mücadele biçimlerine 'hizmet edecek' bir 'mekanizmaya' sahip olmalıdır. Söylemeye gerek yok ki, bu parlamenter mekanizmalardan farklı olarak biçimlendirilmiş özel bir 'mekanizma' olacaktır...
Öte yandan, sadece proletarya değil, her sınıfın politik bakımdan yönetici öncülerinin bileşimi, hem bu sınıfın durumuna, hem de mücadelenin temel biçimine bağlıdır."^[14*] (abç)

barışçıl mücadele metodları temel alınarak yapılan örgütlenme asla savaşma aşamasına geçemez

ideolojisizleşme

^[15*]

Konuyla bağlantılı yazılar:
*** Politikleşmiş Askeri Savaş Stratejisi ve “Devrimci Gençlik” Oportünizmi (I)
*** Politikleşmiş Askeri Savaş Stratejisi ve “Devrimci Gençlik” Oportünizmi (II)
*** "Devrimci" Yol "Hayaleti"
*** Öncü Savaşı ve "Devrimci" Yol Oportünizmi
*** Devrim Stratejisi ve Stratejiye Bağlılık
*** İçeriği Boşaltılan Kavramlar: Emperyalizm, Sosyalizm, Devlet, Demokrasi, Faşizm, Politik Mücadele, Silahlı Mücadele...
*** Savaşta Amaç ve Araçlar
*** Silahlı Propaganda : Bir Politik Mücadele Biçimi
*** DS'nin "Dönüşümü"
*** DS'nin Evrimi ve Devrimi
*** "Dönüşen" DS'nin Programı

Dipnotlar
^[1*] Mahir Çayan, Kesintisiz Devrim II-III

^[2*] Mahir Çayan, Yeni Oportünizmin Niteliği Üzerine

^[3*] Mahir Çayan, Kesintisiz Devrim II-III

^[4*] İ. Kaypakkaya'nın önderliğini yaptığı TKP/ML, 12 Mart sonrasında solda meydana gelen gelişmenin bir sonucu olarak 1973 yılında D. Perinçek'in PDA'sından ayrılarak oluşturulmuştur. Görüşlerinde "Mao Zedung düşüncesi" ve "sosyal-emperyalizm" tezine göre silahlı mücadele kavrayışı ikincildir. Bu nedenle, TKP/ML'nin silahlı mücadele anlayışı çok daha az eleştiri konusu olmuştur.

^[5*] "KSD", 12 Mart öncesinde THKP-C ilişkileri içinde yer alan ve 1974 Affı ile dışarı çıkan bazı "eski THKP-C'lilerin" aylık olarak yayınlamaya başladıkları "Kurtuluş Sosyalist Dergi"nin kısaltmasıdır. Bunlar Politikleşmiş Askeri Savaş Stratejisi'nin yanlış olduğunu söyleyerek THKP-C çizgisinden ayrı bir çizgi oluşturmaya yönelmişlerse de, THKP-C'nin kitleler üzerinde yarattığı sempatiyi kullanmak amacıyla, her zaman kendilerinin "THKP-C kökenli" olduklarını göstermeye çalışmışlardır. Bu nedenle de, THKP-C'nin yayın organı olan "Kurtuluş"un adını kullanarak dergi çıkarmışlardır. Bu iki derginin birbirine karıştırılmaması için, bunların çıkardıkları dergi ve grupları KSD olarak ifade edilmiştir. Bu ifade, aynı zamanda 1971öncesinde M. Belli'nin yayınladığı ASD'ye (Aydınlık Sosyalist Dergi) bir çağrıştırma niteliğindedir.

^[6*] Mahir Çayan, Kesintisiz Devrim II-III

^[7*] Mahir Çayan, Kesintisiz Devrim II-III

^[8*] Mahir yoldaşın Kesintisiz Devrim II-III'de yaptığı bu alıntı Lenin'in Gerilla Savaşı adlı yazısındandır.

^[9*] Mahir Çayan, Kesintisiz Devrim II-III

^[10*] Klasik politik kitle çalışması öz olarak, "Kitlelerin içine girerek, kitlelerin acil gereksinmeleri etrafında, kitleleri örgütleyip, eyleme sokma ve kitlelere siyasi bilinç götürüp örgütleme, yani emekçi kitlelerin ekonomik ve demokratik hak ve istemleri etrafında kitleleri örgütleyip, siyasi hedefe yönlendirme" olarak tanımlanır. Sonuçta bu örgütlenme "yeterli" seviyeye ulaştığında ve ülkedeki milli kriz tam olarak olgunlaştığında "silahlı ayaklanma" gündeme gelecektir.

^[11*] Lenin Gerilla Savaşı yazısında şöyle yazmaktadır:
"Silahlı mücadele, birbirlerinden kesenkes olarak ayrılması gereken, farklı iki amaca yöneliktir; önce, bu mücadele kişilere, liderlere ve ordu ve polisteki görevlilere suikast yapmayı amaçlar, ikinci olarak, hem hükümete ait, hem de özel kişilere ait para kaynaklarına elkoyar... Bu mücadele biçimi, toplumsal mücadelenin tercih edilen ve hatta tek biçimi olarak, halkın başıboş unsurları, lumpen-proletarya ve anarşist gruplar tarafından benimsenmiştir. Sıkıyönetimin ilanına, taze birliklerin harekete geçirilmesine, kara-yüzler katliamına (Sedlet'ler) ve askeri mahkemelere, otokrasi tarafından benimsenen bir 'misilleme' mücadele biçimi olarak bakmak gerekir."
Sonuç olarak Lenin şu saptamayı yapar:
"Proletaryanın partisi, gerilla savaşına, biricik, ya da hatta baş mücadele yöntemi olarak hiçbir zaman bakamaz."

^[12*] Yeniden, "Devrimci" Yol Dosyası, Sayı: 24, s:13

^[13*] Ne yazık ki, bu yöntem de "yeni" değildir. "Devrimci" Yol'un 1977-80 arasında kullandığı bir yöntemdir. Bu nedenle, önce Devrimci Gençlik dergisi çıkartılırken, 1977 Mayıs'ında Devrimci Yol dergisi, 1978-79 yılında Devrimci Yol broşürleri ve 1980'de günlük Demokrat gazetesi çıkartılmaya başlanmıştır. Yayınlardaki bu değişkenlik, durağanlaşan kitlesinde hareketlilik, yeni birşeyler olacağı beklentisi yaratmayı amaçlamıştır.

^[14*] Lenin, The Crisis of Menshevism, Proletary, No. 9, 7 Aralık 1906, Collected Works, cilt: 11, s. 354

^[15*] Bize göre, THKP-C/HDÖ dışında hiçbir örgütlenme kalmamıştır. Ancak değişik adlar altında hâlâ THKP-C çizgisini savunduklarını söyleyen ve adını kullanan bazı oluşumlar ya da çevreler mevcuttur. Bunlar, ya sağa savrulmanın "geçiş aşaması"nda bulunmaktadırlar, ya da neyi neden yaptıklarını tanımlayamadıkları bir pratik içinde bir çevre durumunda bulunmaktadırlar. Yine de süreçleri tamamlanmadığı için ve kendilerini iyiniyetle bu şekilde tanımladıklarından dolayı, bunları THKP-C çizgisinin çerçevesi içinde değerlendirmek fazlaca yanlış olmayacaktır.