Türkiye olağanüstü koşullar içindedir. Sadece Olağanüstü Hal ilan edildiğinden değil, “darbe girişimi” sonrasında tüm devlet kurumlarında ve ekonomik yaşamda olanca genişliğinde sürdürülen gözaltılar, tutuklamalar, görevden almalar ve nihayetinde TSK başta olmak üzere her kurumda gerçekleştirilen tasfiyeler... Binlerce, on binlerce kamu görevlisi, ordu mensubu bir kararnameyle ya da bir savcının bir hükmüyle bir gecede gözaltına alınabilmekte ve işten atılabilmektedir.

      15 Temmuz gece yarısı camilerden verilen salalar ve yapılan çağrılarla sokaklar, Recep Tayyip Erdoğan’ın “alperenleri”nin kitlesel gücüyle lümpen güruhlarca işgal altına alınmıştır. İrili-ufaklı tarikatlar, şeyhler, şıhlar bu işgal hareketinin “dini önderleri” olarak ortalığa salınmıştır.

      Recep Tayyip Erdoğan’ın üç yıldır hazırlığını yaptığı iç savaş güçleri, özel harekat polisleri eşliğinde sokağa inerken, kendi dışlarındaki herkese karşı kin ve nefretle doludurlar. Her an Recep Tayyip Erdoğan karşıtı her kişiye ve kesimlere saldırmaya hazır bu lümpen güruh, ülkeyi gerçek bir iç savaş ortamına sürüklemektedirler.

      Bu iç savaş, tek taraflı ilan edilmiş bir savaştır. Savaşın hedefi ise, hazırlıksız ve örgütsüz oldukları için iç savaştan kaçınan toplumsal muhalefet ve tarihinin en zayıf halindeki devrimci mücadeledir.

      Bugün için “fethullahçı darbe” bahanesiyle “fethullahçı avı” sürdürülüyor olsa da, ilan edilen tek taraflı iç savaş er ya da geç toplumsal muhaliflere ve devrimcilere yönelecektir.

      İktidar, 12 Eylül anayasasının oluşturduğu anti-demokratik ve faşist meşruiyeti bile ortadan kaldırmıştır. Recep Tayyip Erdoğan iktidarı gayrı meşru bir iktidardır.