Mandacılar ve Mandalar

Mandacılar
ve Mandalar

"Eskiden burjuvazi ulusun başı sayılırdı, ulusun haklarını ve bağımsızlığını savunurdu, bunları 'herşeyin üstünde' sayardı. Bugün artık 'ulusal ilke'den iz kalmamıştır. Bugün burjuvazi, ulusun haklarını ve bağımsızlığını dolarla trampa etmektedir. Ulusal bağımsızlık ve ulusal egemenlik bayrağı geminin bordasından denize atılmıştır. Eğer siz, komünist ve demokratik parti temsilcileri, yurtsever olmak istiyorsanız, ulusun yönetici gücü olmak istiyorsanız, bu bayrağı başınızın üstünde yükseltmek ve onu ilerilere taşımak hiç kuşku yok ki size düşer. O bayrağı sizden başkası yükseltemez."
(Stalin, Son Yazılar (1950-1953), s. 190-191, Sol Yay., Üçüncü baskı).

^[1*]

^[2*]

^[3*]

karşılığı ödenmemiş

emeğe el konulması

New-York Times

Washington Post

^[4*]

^[5*]

Konuyla bağlantılı yazılar:
*** Bunlar, Engerekler ve Çıyanlardır...
*** Dezenformasyon ve Kamuoyunun Koşullandırılması. "Uyuyan Güzeller" ("Rüya Timi") Nasıl ve Neden Uyandırıldı?
*** Desinformasyon ve Kamuoyunun Koşullandırılması
*** "Yalan Söyleyin, Mutlaka İnanan Çıkar!"

Dipnotlar
^[1*] 1 Mayıs günü Ertuğrul Özkök'ün yazısında bu küçük-burjuva "profesyonel"inin ayrıntılı bir tablosu çizilmiştir.
"Geçen hafta, yaratıcılığına hayran olduğum işadamlarından birinin bürosundaydım. Aslında, 'Ev büro' demek daha doğru.
Bebek'e tepeden bakan evin küçük odalarından birini büro olarak kullanıyor.
Önünde son nesil siyah bir laptop duruyor.
Masasının üzerinde bir saksı var.
Ama saksının içinde çiçek değil, küçük bir zeytin ağacı duruyor.
Nedense aklıma Friedman'ın ekonomide küreselleşmeyi anlatan ünlü kitabı 'Lexus ve Zeytin Ağacı' geliyor.
Evin her tarafı Fikret Mualla tablolarıyla dolu.
Masasının üzerinde bir yığın print edilmiş bilgi var.
Bunlar bilgisayar çıktıları.
Sahibi olduğu işyerlerinin hafta sonu ciroları en küçük ayrıntılarına kadar alınmış.
Hatta her mağazadaki her satıcının, ne kadar mal sattığı bile görülüyor." (Hürriyet, 1 Mayıs 2003)

^[2*] Bu, basit bir Robinson ekonomi hikayesidir. Engels bunun saçmalığını şöyle anlatır:
"Robinson, Cuma'yı 'elde kılıç' köleleştirir. Kılıcı nerden almış? Robinson öykülerinin düşsel adalarında bile kılıçlar, şimdiye değin ağaçlar üzerinde bitmez ve bay Dühring bu soruyu yanıtsız bırakır. Tıpkı Robinson'un kendine bir kılıç bulabilmesi gibi, Cuma'nın da bir sabah elde dolu bir tabanca ile ortaya çıktığını kabul edebiliriz ve o zaman tüm 'zor' ilişkisi tersine döner: Cuma buyurur ve Robinson imanı gevrercesine çalışma zorunda kalır." (Engels, Anti-Dühring, s. 251)

^[3*] Devletin ekonomiden elini çekmesi demagojisinin "medyatik" patronu Ertuğrul Özkök, Berlusconi'nin İtalyan Telekomu'nun "işini bitirmek" için yaptığı Türkiye gezisi üzerine şunları yazmaktadır:
"Bugün dünyada inanılmaz bir rekabet var.
Ülkeler, aslanın ağzındaki pazarları kapmak için var güçleriyle mücadele ediyorlar.
Bu rekabet, sadece firmalara, firmaların sahiplerine ve yöneticilerine de bırakılmıyor.
Rekabet ve pazar kapma, ülkelerin 'topyekûn savaşı' olarak kabul ediliyor.
Bu çağ, artık pazarlama ve ekonomik savaş çağı." (Ertuğrul Özkök, İş takipçiliği kötü bir şey midir?, Hürriyet, 15 Mayıs 2003)

^[4*] Ece Temelkuran, Barış Bitti mi?, Milliyet, 14 Mayıs 2003.

^[5*] Can Dündar, 2002 yılının Ocak ayında, Taner Akçam'ın ağzından şunları aktarıyordu: "Şimdi solun, klasik anti-Batı, anti-globalleşmeci, 3. dünyacı tutumunu terk edip yönünü Batı'ya çevirmesi ve eleştirerek globalizmin içinde yer alması gerekiyor. Türkiye'yi dünyaya ve Avrupa'ya ancak böyle bir sol taşıyabilir."