...Ve "Genelkurmay Devreye Girer"
(Üçüncü Perde)
... Dünyadaki ve ülkemizdeki bu gelişmelere gözlerini kapayanlar (Y. Küçük vb.), bu durumları 'ordunun Kemalist geleneği' olarak elbette yorumlayabileceklerdir. Şüphesiz yaşıyor olsaydı Doğan Avcıoğlu'na 'yeni kemalist devrim' planları yaptırtacak bu tür yorumlar, solun içinde bulunduğu ideolojisizlik ortamında etkili de olabilecektir. Özellikle küçük-burjuva aydınları, bu gelişmeler karşısında 'ordu kılıcını ne zaman atacak' beklentisiyle oligarşinin ve Amerikan emperyalizminin çıkarlarının açık sözcüsü durumuna gelmeleri de uzun sürmeyecektir. Ama, bu ilişki ve çelişkiler içinde ilk iki perdesi oynanan oyunun üçüncü perdesinin ne zaman oynanacağını fazla beklemek gerekmeyecektir." [1*]
Ancak tüm bu gelişmeler karşısında, ülkemiz solundaki "sessizlik", ya da "en büyük taktik, ortalıkta görünmeme taktiğidir" anlayışıyla "görmedim, duymadım" oyunu, aynı zamanda legalizmin ve oportünizmin içinde bulunduğu durumu gözler önüne sermektedir.
Bilindiği gibi, TCK'nın 312. maddesi "Kanunun cürüm saydığı bir fiili açıkça öven veya iyi gördüğünü söyleyen veya halkı itaatsizliğe tahrik eden"ler ile "halkı; sınıf, ırk, din, mezhep veya bölge farklılığı gözeterek kin ve düşmanlığa açıkça tahrik eden"leri cezalandırmaktadır.
Daha düne kadar, "Eşber Yağmurdereli tasarısı"yla 312. maddenin değiştirilmesini destekleyenler, bugün, bunları unutmuş görünmektedirler. Onlar "inadına seçim" diyecek yere gelmişlerdir.
Yine de ülkemiz solundaki seçim "taktikleri" ya da kavrayışları legalistlerle sınırlı değildir. Kendilerinin silahlı mücadeleyi savunduğunu her ortamda söyleyenler ve silahlı eylemler gerçekleştirenler bile, legalistlerin kavrayışından çok fazla uzakta değillerdir. Genellikle silahlı mücadeleyi savunan örgütler, hemen her durumda, seçimlerin boykot edilmesi yönünde tutum takınmakla birlikte, bunun nedenleri konusunda öylesine gerekçeler sıralayabilmektedirler ki, sonal olarak legalistlerle aynı çizgiye düşmektedirler. Örneğin, Özgür Gelecek, seçimleri boykot gerekçelerini sıralarken, bu "taktiği", "kendi gerçek durumu, savaşın henüz dar olması, kitleler üzerinde ideolojik-politik ve kurumlaşmış bir otorite haline gelmiş olmaması"na bağlayabilmektedir. [3*]
Böyle bir gerekçe, doğal olarak, savaşın, yani Halk Savaşı'nın geliştiği, "kitleler üzerinde ideolojik-politik ve kurumlaşmış bir otorite" haline gelindiği bir evrede, seçimlerin boykot edilmeyeceği anlamına gelmektedir. Bu kavrayışın, Latin-Amerika'da 1980 sonrasında sıkça görülen ve en açık biçimde El Salvador'da revizyonist Komünist Partisi'nin savunduğu kavrayıştan hiçbir farkı bulunmamaktadır. Herkesin kolaylıkla düşünebileceği gibi, Halk Savaşının geliştiği bir evrede, devrim güçleri, emperyalizm ve oligarşinin seçimleri gündeme getirerek kendilerinin askeri yenilgilerini engelleme manevralarını kolayca engelleyebilecek bir güç durumunda olacaktır. Böyle bir gücün, seçimlere katılmaktan çok, seçimlerin yapılmasını engellemek yönündeki hareketi esastır ve bunu gerçekleştirebilecek durumdadır. Halk Savaşının geliştiği bir evrede "seçimlere katılabileceğini" ileri sürerek, bugün "zayıf ve güçsüz" olunması nedeniyle "boykot taktiği"ni haklı göstermeye çalışmak kendini aldatmaktan başka bir şey değildir. Bu gerçeklik, Özgür Gelecek'in "Boykot Tavrı Nasıl Ele Alınmalı ve Nasıl Uygulanmalı" konusundaki açıklamalarında da görülmektedir. Şöyle demektedirler:
Seçimlere karışmak; kitleleri kazanma ve onları boykota katma ve örgütleme projesidir...
- İMF, Dünya Bankası, TÜSİAD ve MGK'nın kitleleri aldatmak için ürettiği sahte politikaları, yalanları boşa çıkarmak, uygulanmasını engellemektir boykot,
- Sistemi, devleti, parlamentoyu, partileri, liderleri, milletvekili adaylarını teşhir ve tecrit etmektir boykot,
- Faşist ve gerici partilerin propagandalarını engellemek ve bunun yerine kitlelere gerçekleri anlatmaktır boykot,
- Faşist ve gerici partilerin adaylarının meydanlarda, bölgelerde kitleleri kandırmasını uygun devrimci yöntemler kullanarak engellemektir boykot, (...)
- Seçim büroları kurdurmamak, seçim araç-gereçlerini etkisizleştirmek ve engellemektir boykot,
- Radyo televizyon, video, kaset yoluyla propagandaların halka ulaşmasını engellemektir boykot,
- Sandık yapımından tutalım, sandık kurdurmaya, taşımaya, oy vermeye, oradan merkezlere oy pusulalarını taşımaya kadar tüm süreçleri engellemektir boykot..." [4*] (İtalikler bize ait)
İşte, düzen partileriyle, solun legalistleri ve oportünistleriyle Genelkurmay'ın "gözetimi ve denetimi" altındaki bir seçim ortamında genel görünümü budur. Bu görünüm, Genelkurmay'la sorunlarını çözmek isteyenler için ne denli öğretici ise, aynı oranda mevcut düzene karşı olan herkes için de öğreticidir.
[1*] Kurtuluş Cephesi, 44. Sayı, Temmuz-Ağustos 1998
[2*] R. Gott: Guerilla Movements in Latin-America, s: 21
[3*] Özgür Gelecek: Çetelerin parlamento seçimlerine hayır, Halk Savaşına Evet!, Sayı: 138, 19 Şubat-4 Mart 1999
[4*] Özgür Gelecek: agy.
[5*] Proje, Türkçe anlamıyla, tasarlanmış şey, tasarı anlamına gelmektedir.
[6*] Özgür Gelecek: agy.
