İ Ç İ N D E K İ L E R
11	Sunuş
31	[Sol Yayınlarının Notu]
A. GİRİŞ 20
20	I. Üretim, Tüketim, Bölüşüm, Değişim (Dolaşım)
20	1. Üretim
20	Bağımsız Bireyler. 18. Yüzyıl Fikirleri.
22	Tarihsel Üretim İlişkilerinin Sonsuzlaştırılması.
22	Genel Olarak Üretim ve Bölüşüm. Mülkiyet.
25	2. Üretimin Bölüşümle, Değişimle, Tüketimle Genel İlişkisi
26	[Tüketim ve Üretim]
30	Bölüşüm ve Üretim
33	c1) Son Olarak Değişim ve Dolaşım
33	Değişim ve Üretim
35	3. Ekonomi Politiğin Yöntemi
42	4. Üretim. Üretim Araçları ve Üretim İlişkileri. Üretim İlişkileri ve Dolaşım İlişkileri. Üretim ve Dolaşım İlişkilerine İlişkin Olarak Devlet ve Bilinç Biçimleri. Hukuksal İlişkiler. Aile İlişkileri
PARA BÖLÜMÜ 45
45	Alfred Darimon: De la Reforme des Banques
67	[Paranın Doğuşu ve Özü]
94	[Para İlişkilerinin Taşıyıcısı Olarak Değerli Metaller]
95	a) Öteki Metallerle İlişkisi Yönünden Altın ve Gümüş
100	b) Farklı Metaller Arasında Değer Oranı Dalgalanmaları
106	[Paranın Çevrimi]
107	[Değerlerin Ölçüsü Olarak Para]
112	Dolaşım Aracı Olarak Para]
120	c) Zenginliğin Maddi Temsilcisi Olarak Para (Paranın Birikimi; Bundan Önce Sözleşmelerin Genel Konusu vb. Olarak Para)
SERMAYE BÖLÜMÜ 148
148	Sermaye Olarak Para Bölümü [Paranın Sermayeye Dönüşümü]
148	Basit değişim. Değişim yapanların ilişkileri. Eşitlik, özgürlük vb. uyumları. (Bastiat. Proudhon.)
158	Birinci Kesim: Sermayenin Üretim Süreci
158	Sermaye. Değerlerin toplamı. – Toprak mülkiyeti ve sermaye. – Sermaye dolaşımdan gelir. İçerik değişim-değeri. – Ticaret sermayesi, para sermaye ve para faizi. – Dolaşım bir başka süreci önvarsayar. Önvarsayılan uçlar arasında devinim.
162	Dolaşımdan kapitalist üretime geçiş. – Sermaye nesneleşmiş emektir vb.. – Değerin üretimi için değer toplamı.
165	1) Dolaşım ve Dolaşımdan Gelen Değişim-Değeri Sermayenin Önkoşuludur
169	2) Dolaşımdan Gelen, Dolaşımın Önkoşulu Olan, Dolaşımda Emek Aracılığıyla Korunan ve Çoğalan Değişim-Değeri
169	Ürün ve Sermaye. Değer ve Sermaye. Proudhon.
170	Sermaye ve emek. Değişim-değeri ve değişim-değeri için kullanım-değeri. – Para ve onun kullanım-değeri (emek), bu ilişkide sermaye. Değerin kendi kendini çoğaltması onun tek hareketidir. – Hiçbir kapitalistin kâr elde etmeksizin sermayesini kullanmayacağı deyimi. – Maddesine göre sermaye nesneleşmiş emektir. Karşıtı: canlı, üretken (yani değer koruyan ve artıran)emek. – Üretken emek ve hizmet olarak emek. – Üretken olan ve olmayan emek. A. Smith vb.. – Lauderdale anlamında hırsız ve üretken emek.
177	Sermayenin emekle değişiminde iki farklı süreç. (Burada sermayeyle değişilenin kullanım-değeri, özgül ekonomik biçime aittir vb..)
178	Sermaye ve modern toprak mülkiyeti. – Wakefield.
184	Sermaye ile emek arasında değişim. Parça başına ücret. – Emek-gücünün değeri. – Ücretli işçinin genel servetteki payı yalnızca miktar olarak belirlenir. – İşçinin eşdeğeri para. Öyleyse sermaye karşısında eşit. – Ama onun değişiminin amacı gereksiniminin karşılanmasıdır. Onun için para yalnız dolaşım aracıdır. – İşçinin zenginleşme aracı olarak tasarruf, feragat. – İşçinin değersizliği ve değersizleşmesi sermayenin bir koşuludur.
190	İşçi karşısında sermaye yalnız nesnel zordur. Kişisel değeri yoktur. – Hizmetten farklılığı. – Sermaye ile değişimde işçinin amacı – Tüketim. Durmadan yeniden başlama zorunluluğu: İşçinin sermayesi olarak emek. (Sermaye olarak emek-gücü!) – Ücret üretken değildir.
192	Sermaye ile emek arasındaki değişim basit dolaşıma girer, işçiyi zenginleştirmez. – Emek ve mülkiyet ayrılığı bu değişimin önkoşuludur. – Emek nesne olarak mutlak yoksulluk, özne olarak servetin genel olanağıdır. – Emek özel belirlenimi olmaksızın sermaye karşısındadır.
194	Emek sürecinin sermayeye soğurulması (Sermaye ve kapitalist).
199	Sermayenin içeriği olarak üretim süreci. – Üretken ve üretken-olmayan emek (üretken emek - sermaye üreten). – İşçi, emeği ile değişim-değeri olarak, kapitalist kullanım-değeri olarak ilişkilidir vb.. – İşçi, emeğini servet üreten güç olarak bırakır [entäussert sich]. (Sermaye onu bu haliyle kendine maleder.) – Emeğin sermayeye dönüşmesi vb.. Sismondi, Cherbuliez, Say, Ricardo, Proudhon vb..
205	Değerlenme süreci. – (Üretim maliyeti). – (Artı-değer değişimle açıklanamaz. Ramsay. Ricardo.) Kapitalist kendi ücreti vb. ile geçinemez. (Zorunlu ama üretken-olmayan üretim giderleri.) – Değerin salt kendini koruması, çoğalmaması, sermayenin özüne aykırı düşer.
211	Sermaye üretim maliyetine sermaye olarak girer. Faiz getiren sermaye. Proudhon.
213	Artı-değer. Artı-emek-zamanı. – Ücret üzerine Bastiat. – Emeğin değeri. Nasıl belirlenir? – Değerlenme sermayenin korunmasıdır. Kapitalist yalnız işiyle geçinemez vb.. – Sermayenin değerlenmesinin koşulları. Artı-emek-zamanı vb.. – Sermaye ne ölçüde üretkendir (artı-emeğin yaratıcısı olarak vb.), yalnız tarihsel-geçişli nitelikte. – Jamaika’da özgür zenciler. – Bağımsızlaşmış servet, köle emeği ya da ücretli emek ister (her iki halde zorla çalışma).
217	Artı-değer. Ricardo. Fizyokratlar. A. Smith. Ricardo
223	Artı-değer ve üretken güç. Bunlar arttığı zaman ilişki. – Sonuç. – Emeğin üretken gücü, sermayenin üretken gücüdür. – Gerekli-emeğin azalışıyla orantılı olarak, sermayenin değerlenmesi güçleşir.
223	Sermayenin değerinin artışı üzerine.
240	Emek işlediği malzemenin ve kullandığı aletin değerini yeniden-üretmez. Emek sürecinde kendi nesnel koşulları olarak onlarla ilişkiye girerek, bunların değerini korur. Bu canlandırıcı ve koruyucu güç sermayeye bedavaya malolur; daha çok sermayenin kendi gücü olarak ortaya çıkar vb.
244	Mutlak artı-emek-zamanı. Göreli olanı. – Malzemede vb. varolan emek-zamanını eşanlı olarak koruyan, canlı emeğin niceliği değil, emek olarak onun niteliğidir. – Doğrudan üretim sürecinde biçim ve öz değişimi. - Üretimin önceki basamağının daha sonraki yoluyla korunması, basit üretim sürecinde içerilir vb. – Eski kullanım-değerinin yeni emek yoluyla korunması vb. – Üretim süreci ve değerlenme süreci. Nesneleşmiş emek miktarının korunması, yeni emek için kullanım-değerleri olarak onun niteliğinin canlı emekle olan ilişkisi yoluyla korunması sonucu olur. – Gerçek üretim sürecinde emeğin nesnel varlık koşullarından ayrılığı ortadan kalkar. Ama bu süreçte emek sermaye ile birleşik duruma gelir vb.. Sermayenin kendini korumasının gücü olarak ortaya çıkar. Değerin ölümsüzleşmesi.
249	Kapitalist artı-emeği, malzemenin ve aletin değerinin korunmasıyla birlikte, karşılıksız sağlar. Emek, eski emeğe yeni bir emek ekleyerek, aynı zamanda eski emeği korur, kalıcılaştırır. – Üründe değerlerin korunması sermayeye bedavaya malolur. – Kapitalist, günlük-emeği sahiplenerek, gelecekteki emeğe sahip olma bonosunu (ve sahiplenmeyi) sağlar.
254	Kâr ile artı-değerin birbiriyle karıştırılması. Carey’in yanlış hesabı. – Eski değerin korunması için işçiye ödeme yapmayan kapitalist, eski sermayeyi korumak üzere işçiye verdiği izin için bir de geri ödeme ister. – Artı-değer ve kâr vb.. – Aletin ve ücretin tüketilmesinin farkı. Birincisi üretim sürecinde, ikincisi onun dışında tüketir. - Artı-Değerin çoğalması ve kâr oranının azalması. (Bastiat.)
266	Aynı andaki işgünlerinin çoğalması. (Sermayenin birikimi.) Makineler. – Sermayenin değişmeyen kısmının, emek ücretine yatırılan değişen kısmına oranla büyümesi = emeğin verimliliğinin büyümesi. – Verimlilik artışında sermayenin, aynı sayıda işçiyi istihdam etmek üzere büyümesi gereken oran.
273	Genel sermaye üzerinden yüzde, çok farklı oranları ifade edebilir. – Sermaye (mülkiyet gibi) emeğin üretkenliğine dayanır.
276	Artı-emek-zamanının çoğalması. Aynı andaki işgünlerinin çoğalması (nüfus). (Nüfus, gerekli emek-zamanının azalışı yani canlı emek kapasitesi üretimi için gereken sürenin azalışı ölçüsünde artabilir.) – Artı-sermaye ve artı-nüfus. – Toplum için boş zamanın yaratılması.
279	İkinci Kesim: Sermayenin Dolaşım Süreci
279	Sermayenin üretim sürecinden dolaşım sürecine geçiş. – Üretken güçlerin çoğalması yoluyla sermayenin kendisinin değersizleşmesi. (Rekabet). (Üretim süreci ve değerlenme sürecinin birliği ve çelişkisi olarak sermaye) Üretimin sınırı olarak sermaye. – Aşırı-Üretim. (İşçilerin kendi talebi.) – Kapitalist üretimin sınırları.
297	Aşırı-Üretim. – Proudhon (İşçinin satın aldığı metanın fiyatında kârı vb. ödemesi ve gene de gerekli emek ücretini alması nasıl olabiliyor?) – Metanın fiyatı ve emek-zamanı. Fazlalık vb. (Fiyat ve değer vb.) – Kapitalist çok pahalıya satmaz; ama gene de maliyetinin üstünde satar. – Fiyat (oransal). Bastiat. Oransal fiyatın düşmesi. – Fiyat, sermayeye zarar vermeden değerin altına düşebilir. Fiyat çarpımında sayı ve birim (ölçü) önemlidir.
306	Sermayenin özgül birikimi (Artı-emeğin (gelir) sermayeye dönüşmesi.) – Proudhon. Değer ve fiyat belirlemesi. Eski toplumlarda (köleler) artı-üretim değil, artı-tüketim.
307	Genel kâr oranı. – Kapitalist yalnızca kendi üretim maliyetine satarsa, bu öteki kapitalistlere aktarımdır. İşçi bundan hemen hiçbir şey kazanmaz.
315	Kapitalist üretimin sınırı. – Artı-emeğin gerekli-emeğe oranı. Sermaye tarafından tüketilen artının, sermayeye dönüşen artıya oranı. – Bunalımlar sırasında değersizleşme.
318	Üretim sürecinden çıkan sermaye gene para olur.
321	Artı-emek ya da artı-değer, artı-sermaye olur. Kapitalist üretimin bütün koşulları şimdi (ücretli) emeğin kendisinin sonuçlan olarak ortaya çıkar. Emeğin gerçekleşme süreci [Verwirklichungsprozess], aynı zamanda onun gerçeksizleşme sürecidir [Entwirklichungsprozess].
326	Artı-sermaye I’in oluşması – Artı-sermaye II. – Mülk edinme yasasının dönüşmesi. – Üretim ve değerlenme sürecinin başlıca sonucu: Sermaye ve emek ilişkisinin, kapitalist ve işçi ilişkisinin yeniden-üretimi ve yeni üretimi.
329	Sermayenin başlangıç birikimi. (Gerçek birikim). – Bir kez tarihsel olarak gelişmiş sermaye, kendi varlık koşullarını bizzat yaratır (oluşumunun koşulları olarak değil, varoluşunun sonuçları olarak). – (Ücretli emeğin tersine kişisel hizmetler) – Mülk edinme yasasının dönüşmesi, işçinin kendi ürününe gerçek yabancılığı [Fremdheit]. İşbölümü. Makineler vb..
339	Kapitalist üretim öncesi biçimler. Sermaye ilişkisinin ya da ilkel birikimin oluşumu öncesi süreç üzerine.