Sınıf Mücadelesi
     Sınıf Perspektifi

      "Halk siyasi bir kavramdır. İçinde bulunulan devrimci aşamaya göre bir araya gelen, çıkarları mevcut hakim sınıflara karşı olan sınıfların kompozisyonudur." [1*]

      "Narodnik gazetelerde ve dergilerde sık sık işçilerin ve 'emekçi' köylülerin aynı sınıftan oldukları iddiası ile karşılaşırız.
      Bu görüşün tamamen yanlış oluşu, modern devletlerin hepsinde az ya da çok gelişmiş kapitalist üretimin egemen olduğunu, yani sermayenin pazara egemenliğini ve sermayenin emekçi yığınlarını ücretli işçiler haline dönüştürmesini anlayan herkes için açıktır. Sözde emekçi' olan köylü, gerçekte, her zaman için ya kendisi bir işçi olarak ücretle çalışan ya da ücretli işçi çalıştıran, bir küçük mülk sahibi, ya da bir küçük-burjuvadır. Bir küçük mülk sahibi olduğundan, 'emekçi' köylü, siyaset alanında da, patronlar ile işçiler, burjuvazi ile proletarya arasında bocalar." [2*]

      "Yürüttüğümüz propaganda ve ajitasyon açısından, emekçi halkla bu faaliyet arasında sanki bir 'anlaşmazlık' var. Ama anlamama mı, anlatamama mı? Soru bir yerde bu.
      Küçük-burjuvazi hemen 'evet, halk bizi anlamıyor' diyor bu soruya cevap olarak. Hatta görünürde biraz daha fazla çaba safretmişse daha da umutsuzlaşıp kızgınlaşarak 'bu halk adam olmaz' deyip çıkıyor işin içinden.
      Küçük-burjuvazi halkın bir parçasıdır ama halkın dışındadır. Dışında ve üstünde görür kendini. Üstünde olmak ister çünkü. Bu ruh hali onu halka yabancılaştırmıştır; ideolojisiyle, değerleriyle, ahlakıyla, üslubuyla. Herşeyiyle halktan farklılaşmıştır. Ama gerçekte ekonomik farklılığın çok ötesine taşan bu farklılaşmayı görmez, görmek de istemez. Bunu sorgulamadığı için de halkın kendine, kendi çağrılarına niye uzak durduğuna kızıp durur. Sonuçta açık bir 'anlaşmazlık' vardır emekçi halkla arasında. Aynı frekanslardan konuşmamaktadırlar." [3*]

      "Devrimci Sol dergisinin DHKP Merkez Yayın Organı olarak çıkışı, Kuruluş Kongremizin kararlarından birinin daha hayata geçirilmesidir. 'Yayın Faaliyetlerimiz Üzerine' başlığını taşıyan 9 Nolu karar Merkez Yayın Organı'na ilişkin şunu belirtiyordu:
      KARAR: 9
      Partili dönemde yayın faaliyetimizi daha profesyonelce ele almalı ve yetkinleştirmeliyiz. Bu anlamda:
      1. 12 Eylül'den önce dört sayı, 13 Eylül darbesinden sonra ise iki sayı çıkardığımız DEVRİMCİ SOL DERGİSİ, 'DHKP MERKEZ YAYIN ORGANI DEVRİMCİ SOL' logosuyla periyodik olarak çıkacaktır...'" [4*]

      "... kavramların doğru ve yerinde kullanılması Marksizmde, Marksist felsefede hayati öneme haizdir. Burada sözü Louis Althusser'e bırakalım: 'Felsefe halkın teori alanındaki sınıf mücadelesini temsil eder. Neden felsefe kelimelerle dövüşür? Sınıf mücadelesinin gerçekleri kelimeler tarafından 'temsil edilen', 'fikirler' tarafından temsil edilir. Bilimsel ve felsefi akıl yürütmelerde kelimeler (kavramlar, kategoriler) bilginin 'araçlarıdır'. Fakat siyasi, ideolojik ve felsefi mücadelede kelimeler aynı zamanda silah, patlayıcı veya uyuşturucu madde ve zehirdir. Bazen sınıf mücadelesi bir kelimenin diğer bir kelimeye karşı mücadelesinde özetlenebilir. Bazı kelimeler kendi aralarında bir düşman gibi dövüş yaparlar. Başka kelimeler vardır ki, anlam karışıklığına yol açarlar, hayati fakat sonucu bağlanmamış bir muharebenin kaderi gibi. (...) En soyut, en zor ve en uzun teorik eserlerine kadar felsefe kelimelerle dövüşür: Yalan kelimelere karşı, anlam karışıklığına yol açan kelimelere karşı, doğru kelimelerden yana 'nüanslarla' dövüşür. Kelimeler üzerindeki bu savaş, siyasi mücadelenin bir parçasıdır." [5*]

      "Emperyalizmin işgali altında olan ülkelerde emperyalizm ve oligarşiye karşı mücadele nasıl yürütülecektir? Oligarşi ile halkın memnuniyetsizlik ve tepkileri arasında kurulmuş olan suni denge hangi mücadele biçimi temel alınarak bozulacaktır? Halkı devrim saflarına çekmek için hangi mücadele metodunu temel olarak seçeceğiz? Geniş bir siyasi gerçekleri açıklama kampanyasının temel aracı hangi mücadele biçimi olacaktır?
      İşte devrimci çizgi ile oportünist çizgiyi, devrimci teoriyi, 'ortodoks' ideolojik-politik sözebeliğinden ayırd eden temel ölçü buradadır.
      Devrimci mücadeleyi yaşadığımız dönemde, evrim ve devrim aşamaları diye kesin çizgilerle ayıran, uluslararası revizyonizmin, pasifizmin bu soruya cevabı şudur: (Aralarındaki ayrılıklar ne olursa olsun, şehirleri temel alanlardan, kırları temel alana kadar)
      'Kitlelerin içine girerek, kitlelerin acil gereksinmeleri etrafında, kitleleri örgütleyip, eyleme sokma ve kitlelere siyasi bilinç götürüp örgütleme, yani emekçi kitlelerin ekonomik ve demokratik hak ve istemleri etrafında kitleleri örgütleyip, siyasi hedefe yönlendirme.'
      Demokratik hak ve özgürlüklerin kullanılmadığı -rafa kaldırıldığı- daha doğru bir deyişle oligarşi tarafından kullanılmasına 'izin' verilmediği, ordusu, polisi ve diğer güçleri ile emekçi kitlelere tam bir tenkil politikasının izlendiği bütün geri-bıraktırılmış ülkelerde, bu tip klâsik 'kitle çalışması' ile ekonomik ve demokratik mücadeleyi, politik mücadeleye dönüştürmek isteyen örgütler, düşmanın askeri üstünlüğü ve baskısı karşısında, güçsüzlüğe düşecekler, giderek de iyice sağa kayacaklardır.
      Bu yol, 'oligarşik diktatörlük ile halktan gelen baskı arasında kurulmuş olan suni dengeyi bozacak yerde onu devam ettirecektir'. (Che)" [6*]