Geliyorlar, geliyorlar
Gemileri gör varıyorlar kalbim.
Magdalene üstünde gemilerdir,
Gonzalo Jimenez'in gemileri;
Varıyorlar, varıyorlar, gemilerdir...
Kapa, kemiren kıyılarını,
Koma onları ha,nehir!
Al onları,dalgaların altına,
Sil süpür,onlardaki tamahı!
Ateş hortumunu at,
At kanlı omurgalılarını,
Nehir!
Sal,
Göz yiyen yılan balıklarını,
Sal onlara!
Kaba timsahı çıkar,yollarına:
Batak rengi dişleriyle onu,
İlkel kalkanıyla;
Kumlu sularının üstüne kur,
Köprü yap, onu!
Jagar(*) ateşi boşalt, nehir ana: 
Tohumlarından olma ağaçlarının,
Doruğundan!
Kan sinekleri yağdır, kan,
Kör et gözlerini, kara dumanla!
Tık onları, yarı kürene:
Yatağındaki karanlık köklere
Bağla,onları!
Ye bitir, yengeçlerinle:
Ciğer ve dudaklarını,
Tüm kurut kanlarını,
Kurut!
Talan ediyorlar,
Dişliyorlar, öldürüyorlar,
Daha şimdiden;
Daldıkları korudur.
Sırlı, kırmızı ormanın örtüsünü
Savun Kolombiya, n'olur!
Bıçağı dayadılar şimdiden:
Ufacık tapınağına, Iraka'nın.
Aha,tuttular Zipa'yı(**) 
Ve bağladılar:
"De sökül,
Eski tanrının mücevherlerini!".
Mücevherler ki:
Pırıldar ve çiçeklenirdi,
Kolombiya seherinin çiğiyle.
İşkenceye koşarlar prensi,
Şimdi de,
Öldürdüler.
Başı, bakar bana:
Kimsenin örtemediği gözleriyle,
Bakar,yar gözleriyle:
Yeşil ve çıplak yurdumun.
Muhteşem başı, yakarlar
Şimdi de.
Ardından gider atlar:
Kılıçların ve işkencelerin,
Şimdi de.
Üç beş köz kalmış ortada,
Ve küller arasında şimdi:
Gözleri prensin,
Kapanmayan gözleri.
 
Pablo NERUDA


(*) Jagar: Güney Amerika kaplanı 
(**) Zipa: Yerli başbuğ ve papaz