(Os. Hikmet, Rüştü kiyâset, İlmü mârifet, Basiret, Akıl, İlim, Felsefe; Fr. Sagesse, Al. Weisheit, İng. Wisdom, İt. Saggezza) Bilgililik... Bilgelik terimi, tarih boyunca çeşitli anlamlarda kullanılmıştır. Felsefenin ilk adı bilgelik'ti. Antikçağ Yunan felsefesinde bilgelik, akla uygun davranmak'tı. Sokrates bu terimi kendini tanımak anlamında kullandı. Stoacılara göre bilgelik, doğaya uygun davranmak'tır. Törebilim bu terimi tutkulara kapılmama anlamına çekmiştir. Bilgelik, bilgenin niteliği olduğuna göre aynı zamanda ahlâklılığı ve örnek insanlığı da içerir. Epikuros'a göre de bilgelik erdem yoluyla varılan yüksek bir sarsılmazlık (Yu. Ataraksia) durumudur, salt dinginlik ve aldırmazlıktır. Tanrıbilimsel anlamda bilgelik, Tanrılık bir niteliktir ve Tanrı'ya özgüdür. Felsefesel düşünceye ünlü yedi bilgesinin -ki ilk Yunan düşünürü olan Thales de bunlardan biriydi- özdeyişleriyle başlamış olan antikçağ Yunan felsefesi bir bilgelik felsefesidir ve bilgelik anlayışına göre bilgelik erdemsel ülküyü gerçekleştirir, en üstün iyi'dir ve mutluluktur. Bilgelik tarihsel bir olgudur ve çağdaş bilginlik'le karıştırılmamalıdır.
Ana sayfaya dönüş