Bahçelievler 15 Mart 1981

Tarihler, 1981 yılının 15 Mart gününü gösterirken, oligarşinin zor güçleri, THKP-C/HDÖ' nin dört savaşçısını İstanbul Bahçelievler'deki örgüt evinde kuşatmıştır. Saatler süren çatışma sonucunda, THKP-C/HDÖ Genel Komite üyelerinden Mehmet Yıldırım, Nihat Kurban, Cemalettin Düvenci ve Süleyman Aydemir yoldaşlar şehit düşmüşlerdir.
15 Mart günü şehit düşen THKP-C/HDÖ savaşçıları, Öncü Savaşçı bir örgütün üyeleri olarak, her koşul altında oligarşiye karşı savaşmanın ve bu savaşın gereklerini her koşulda yerine getirmenin örneklerinden birisi olmuşlardır. Onlar, salt kuşatılmış bir örgüt evinde oligarşinin zor güçleri ile çatışmaya girmenin devrimci bir görev, bir sorumluluk ve yükümlülük olmasının örneği değillerdir. Onlar, aynı zamanda, kuşatılmışlık koşullarında nasıl davranılması gerektiğinin ve ellerindeki silahları nasıl kullanmaları gerektiğinin örneği de olmuşlardır.
Bahçelievler'de kuşatılan THKP-C/HDÖ savaşçıları, salt örgüt evinin içinde düşmana karşı direnmekle kalmamışlar, ellerindeki ateş gücünü kullanarak, kuşatmayı yarmak amacıyla, düşmana saldırmışlardır. Kuşatmayı yarmak için yaptıkları saldırı karşısında oligarşinin zor güçleri paniğe kapılmışlarsa da, sayısal üstünlükleri ve tüm çevrenin kuşatılmışlığı koşullarında, bir yoldaşımız evin dışına çıkmayı başarmış olmasına rağmen, sokakta şehit düşmüştür. Bu yönüyle, Bahçelievler, şehir gerillasının, kuşatılma koşullarında salt bir direnmeyle değil, aynı zamanda, ellerindeki ateş gücünü kullanarak düşman çemberini yarma girişiminde bulunabileceklerini ve bulunmaları gerektiğini göstermiştir. Bu tür savaş girişimlerinin kırsal alanlara özgü olmadığını ve olamayacağını, şehir gerillasının da, gerilla savaşının her türlü eylem ve savaş biçimlerini kullanma durumunda olacağını Bahçelievler'de şehit düşen yoldaşlarımız açık biçimde göstermiştir.
Bahçelievler'de şehit düşen yoldaşlarımız, aynı zamanda 12 Eylül askeri cuntası koşullarında şehir gerillası olarak faaliyet yürütmüşler, en zor koşullar altında örgütsel faaliyeti sürdürmüşlerdir. Bir yandan 12 Eylül askeri yönetiminin tüm baskı ve imha operasyonları karşısında mücadele ederken, diğer yandan örgüt saflarında ortaya çıkmış olan sağ-pasifizme ve teslimiyetçiliğe karşı kararlı bir mücadele sergilemişlerdir.
Onlar, oligarşinin zor güçlerine karşı savaşlarında, sadece o günün koşullarına ilişkin değil, aynı zamanda geleceğe yönelik sonuçlar da ortaya koymuşlardır.
Bahçelievler'in gösterdiği bir olgu da, oligarşinin zor güçlerinin, her dönemde aynı imha operasyonları içinde oldukları ve aynı biçimde hareket ettikleridir. Bu öylesine bir gerçektir ki, Bahçelievler olayının ortaya koyduğu görüntüler, sadece bir 12 Eylül askeri yönetimin görüntüleri olmakla sınırlı olmayıp, her dönemde oligarşinin devrimcilere karşı tutumunun görüntüleri durumundadır. Devrimcilerin cansız bedenlerinin çırılçıplak, kanlar içersinde sergilenmesi, oligarşinin ne ilk, ne de son uygulaması olmuştur Bahçelievler'de. Onların her türlü yasa tanımazlıkları, insanlık dışı uygulamaları Kızıldere'den Beylerderesi'ne, Bahçelievler'den günümüze kadar sürüp gitmektedir.
Bahçelievler'de ortaya çıkan görüntüler, sadece oligarşinin insanlık dışı, barbarca niteliğinin görüntüleri olarak, bir "vahşet" görüntüleri olarak insanların duygularını etkileyecek görüntüler de değildir. Bu görüntüler, devrim için savaşa giren ve girecek olan devrimcilerin, her koşul altında yüz yüze oldukları tehlikenin ve uygulamanın görüntüleridir. Bu nedenle, savaşan ve savaşa girecek olan devrimcilerin, kendilerini bekleyen tehlikeleri ve uygulamaları çok iyi bilmeleri, bunları göğüslemeyi göze almaları ve bu konularda hiç bir hayal taşımamaları gerekli olduğu bilinmelidir. Oligarşi, devrimcilerin sadece yaşayan bedenlerinden değil, aynı zamanda onların cansız bedenlerinden de korkmaktadır. Korktuğu için, devrimcilerin cansız bedenlerine akla gelmedik davranışlar sergilemektedir.
Bu sınıf mücadelesidir. Bu mücadelede, el titremesine, tereddüde yer yoktur. Düşman, kendi sınıf iktidarını koruyabilmek için elinden gelen herşeyi yapmak durumundadır. Bu koşullarda, devrimcilerin yapabilecekleri tek şey, devrim mücadelesini kararlı bir biçimde sürdürmek ve devrimci olarak üstlerine düşeni yapmaktır. Bunu yaparken, kitlelerde ve sempatizanlarda olmadık hayaller yaratmamak, onları "kirli olmayan bir savaş" beklentisine sürüklememek gerekir. Öncü savaşçılar, hiçbir zaman burjuvazinin insan hakları örtüsüne ihtiyaçları olmamıştır, çünkü bizzat burjuvazinin kendisi "insan hakları"nı kendi vahşetini gizlemek için kullanmaktadır. İnsan hakları, ancak ve ancak burjuvazinin iktidarları yıkıldığı zaman ortaya çıkacak gerçek insanlığın bir ifadesi durumundadır. Bundan ötesi, tümüyle bir aldatmacadır.
İşte Bahçelievler, oligarşinin devrimcilere karşı sürdürdüğü savaşın tüm yönlerini sergileyen bir olaydır. Oligarşinin devrimcileri imha etmeye yönelik her türlü saldırısı karşısında, devrimcilerin mücadelesi çok daha mütavazidir ve onların bu saldırılar karşısında gösterdikleri kararlılık ve özveri her türlü değerin üstündedir.
Şu hiç unutulmamalıdır: Onlar, Türkiye Halk Kurtuluş Partisi ve Türkiye Halk Kurtuluş Cephesi'nin savaşçıları olarak, sadece üstlendikleri zorlu tarihsel görevi yerine getirmek için savaşmışlardır. Onlar, sadece devrim mücadelesinin yaşamını yitirmiş milyonlarca devrimcilerden birileri olmuşlardır.

Bahçelievler /15 Mart 1981

Başladı işte
Bitirdi işi...

Başlarken avaz avaz bağırmadı.
Bitirdi ve:

-Gelin seyderin, diye
dört yanı çağırmadı.

O milyonların milyonda biridir.
O bir sıra neferidir.

Damarlarındaki bilmem hangi soyun kanı
değil..

O bir yarış atı değil.
Yüzü herkesin yüzüne benzer.
Su içer ağızıyla
ayaklarıyla gezer...

Onun için; başlayan, biten, başlayan iş var,
sorgu soruş yok...
Gidiş var.
Duruş yok...

O milyonların milyonda biridir.
O bir sıra neferidir...

O, ne önde
ne arkada
sırada
sıramızdaydı...

Ve yanıdakinin kanlı başı onun omzuna eğilince
ona sıra gelince
sayısını saydı...

Söz istemez
Yaşlı göz istemez.
Çelenk melenk lazım değil..
SUSUN.
SIRA NEFERİ UYUSUN....

MEHMET YILDIRIM	NİHAT KURBAN	CEMALETTİN DÜVENCİ	SÜLEYMAN AYDEMİR
1957 Tokat doğumlu ve küçük-köylü bir ailenin çocuğudur. İlkokulu bitirdikten sonra, İstanbul'a gelerek, küçük işyerlerinde çalışmış ve krom kaplama ustası olarak, çeşitli fabrikalarda çalışmıştır. Fabrika işçiliği döneminde sendikal faaliyetlere katılmış ve bu faaliyetler çerçevesinde Devrimci Sağlık-İş sendikasında çalışmalarını sürdürmüştür. Bu çalışmaları sırasında örgütle ilişkiye geçmiş ve 1978'de sendikal çalışmada örgüt üyesi olarak yer almıştır. 1978 sonlarında profesyonel kadro olarak Bakırköy çevresinde örgütsel çalışmalara katılmış ve Şubat 1981'de Genel Komite üyesi olmuştur. 15 Mart 1981'de Bahçelievler' deki çatışmada katledildi.	1958 Kars doğumlu olup, lise yıllarında Kars'ta THKP-C sempatizanı olarak devrimci mücadeleyle tanışmıştır. 1977 içinde örgütsel ilişki içine girmiş ve aynı yıl içinde örgüt üyesi olmuştur. İstanbul Hukuk Fakültesi öğrencisi olmakla birlikte zamanının büyük bir kısmını Kars'taki örgütsel çalışmalarda geçirmiştir. 1979 yılında bir silahlı çatışmada yaralanması üzerine, bir süre örgütsel çalışmaların dışında kalmışsa da, 1980 ortalarında Kars il yöneticisi olarak atanmıştır. Şubat 1981'de Genel Komite üyesi olmuş ve 15 Mart 1981'de Bahçelievler'deki çatışmada katledildi.	1956 Tekirdağ doğumlu olan yoldaş, küçük-köylü bir ailenin oğludur. Ailesinin İstanbul'a taşınmasından sonra, işçi olarak çalışmaya başlamıştır. Devrimci mücadeleyle ilişkisi, Bakırköy çevresindeki dernekler düzeyinde başlamış ve Halkevleri'nde faaliyet sürdürmüştür. 1976'dan itibaren örgütsel ilişkiye girmiş ve 1977-78 döneminde Bakırköy çevresinde örgüt üyesi olarak çalışmıştır. 1978-80 döneminde profesyonel kadro olarak çalışmıştır. 1980 Nisan operasyonundan sonra, İstanbul bölgesinin yeniden düzenlenmesinde görev üstlenmiş ve aynı yılın sonlarından itibaren, pragmatik ve sağ-ekonomik sapmaya karşı mücadelede etkin bir rol oynamıştır. Şubat 1981'de, pragmatik sapma içindeki unsurların ihracından sonra Genel Komite üyesi olmuştur. 15 Mart 1981 günü,Genel Komite toplantısının yapılacağı Bahçelievler'deki örgüt evinin düşman güçlerince kuşatılması üzerine, diğer üç yoldaşıyla birlikte silahlı çatışmaya girişmiş ve dört saatlik çatışma sonucunda, diğer üç yoldaşıyla birlikte katledildi.	1957 Denizli doğumlu olup, Adana İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi'ne girdikten sonra, devrimci mücadeleyle tanışmıştır. 1978 sonuna kadar öğrenci çevresinde etkili olan DY ilişkileri içinde faaliyette bulunmuş ve DY'ye karşı, aktivizm sloganıyla ortaya çıkan DS ile kısa bir süre ilişkisi olmuştur. DS'nin öz olarak DY'den farksız olduğunu kendi öz deneyimiyle gören SÜLEYMAN yoldaş, 1979 ortalarında örgütsel ilişkilere girmiştir ve aynı yıl içinde Adana bölgesinde kadro olmuştur. 1980'de profesyonel kadro olarak çalışmaya başlamıştır. 12 Eylül 1980 tarihinde ihbarcı tutum ve davranışlarından, her türlü uyarıya rağmen vazgeçmeyen bir kişinin cezalandırılması eylemine katılmış ve eylem sonrası Serdar Soyergin'le birlikte düşmanın askeri birlikleri ile giriştiği çatışmada bir yüzbaşıyı öldürmüştür. Bu olaydan sonra İstanbul bölgesinde görevlendirilmiş ve 15 Mart 1981'de Bahçelievler'deki çatışmada katledildi.